11 Նրանք ասացին Մովսեսին. «Ի՞նչ է, Եգիպտոսում գերեզմաններ չկայի՞ն, որ մեզ բերեցիր այստեղ՝ անապատում մեռնելու:+ Այս ի՞նչ արեցիր մեզ, ինչո՞ւ մեզ հանեցիր Եգիպտոսից:

3 Բայց մարդիկ շատ ծարավ էին, ուստի շարունակեցին տրտնջալ Մովսեսի դեմ+ և ասել. «Ինչո՞ւ մեզ հանեցիր Եգիպտոսից: Որ մենք, մեր որդիներն ու անասունները ծարավից մեռնե՞նք»:

13 Հերիք չէ՝ մեզ հանեցիր այն երկրից, որտեղ կաթ ու մեղր է հոսում, ու բերեցիր, որ անապատում սպանես,+ հիմա էլ ուզում ես տեր ու տիրակա՞լ դառնալ մեզ վրա: 14 Դու մեզ ոչ մի կաթ ու մեղր բխող երկիր էլ չես բերել,+ ոչ էլ արտեր ու խաղողի այգիներ ես տվել որպես ժառանգություն: Ի՞նչ է, ուզում ես, որ այս մարդիկ կույրի պես քե՞զ հետևեն:* Մենք չե՛նք գա»:

5 ու սկսեց խոսել Աստծու և Մովսեսի դեմ՝+ ասելով. «Ինչո՞ւ մեզ հանեցիք Եգիպտոսից. որ անապատում մեռնե՞նք: Այստեղ ո՛չ ուտելիք կա, ո՛չ էլ ջուր,+ այդ նողկալի հացից էլ արդեն զզվել ենք»:+