14 Ո՜վ իմ Աստված, հիշիր իմ այս արածները,+ մի՛ մոռացիր այն ամենը, որ հավատարիմ սիրուց մղված՝ արեցի քո տան և այնտեղ կատարվող ծառայությունների համար:+

3 «Աղաչում եմ քեզ, ո՜վ Եհովա, հիշիր,+ խնդրում եմ, որ քո առաջ ողջ սրտով ու հավատարմությամբ եմ քայլել+ և արել եմ այն, ինչը ճիշտ է քո աչքում»: Եվ Եզեկիան դառնագին լաց եղավ:

16 Այդ ժամանակ Եհովայից վախեցողները խոսում էին իրար հետ՝ յուրաքանչյուրն իր ընկերոջ հետ, իսկ Եհովան ուշադիր լսում էր: Եվ նրա առաջ հիշատակի գիրք գրվեց+ Եհովայից վախեցողների և նրա անվան շուրջ խորհրդածողների* մասին:+