6 Եհովան անցավ նրա երեսի առջևով ու հռչակեց. «Ես Եհո՜վան եմ, Եհո՜վան՝ գթառատ+ ու կարեկից+ Աստված, շուտ չեմ բարկանում,+ լի եմ հավատարիմ սիրով,+ և իմ ամեն խոսքը ճշմարիտ է:*+

17 Նրանք չէին ուզում լսել քեզ+ ու չէին հիշում այն զարմանահրաշ գործերը, որ արել էիր նրանց համար: Նրանք համառություն արեցին և իրենց վրա առաջնորդ նշանակեցին, որ վերադառնան Եգիպտոս՝+ իրենց ստրկության երկիր: Բայց դու ներողամիտ, կարեկից ու գթառատ Աստված ես, շուտ չես բարկանում և լի ես հավատարիմ սիրով,+ դրա համար էլ չլքեցիր նրանց:+

2 Ուստի աղոթեց Եհովային՝ ասելով. «Ա՜խ, Եհո՛վա, չէ՞ որ ես հենց սրա համար էի մտահոգվում, երբ դեռ իմ երկրում էի: Դա էր պատճառը, որ սկզբում փորձեցի Թարսիս փախչել:+ Ախր ես գիտեի, որ դու կարեկից ու գթառատ Աստված ես, շուտ չես բարկանում և լի ես հավատարիմ սիրով,+ որ աղետ բերելու մտքից անգամ ցավ ես ապրում: