32 Սակայն երբ արժանանում ենք Եհովայի* դատապարտությանը, նա խրատում է մեզ,+ որ աշխարհի հետ դատաստանի չենթարկվենք:+

9 Չէ՞ որ մեր հայրերն էլ են խրատել մեզ, ու մենք հարգել ենք նրանց: Ուրեմն չպե՞տք է արդյոք ավելի մեծ պատրաստակամությամբ հպատակվենք մեր երկնային Հորը, ով առաջնորդում է մեր կյանքն իր սուրբ ոգով, և դրա շնորհիվ կյանք ունենանք:+ 10 Մեր հայրերը մեզ խրատել են կարճ ժամանակ և դա արել են այնպես, ինչպես ճիշտ են համարել: Բայց մեր երկնային Հայրը մեր օգտի համար մեզ միշտ է խրատում, որ սուրբ լինենք, ինչպես նա:+ 11 Ճիշտ է, ոչ մի խրատ տվյալ պահին ուրախություն չի բերում, այլ ցավ է պատճառում,* բայց այն ընդունողները հետո լավ պտուղներ են քաղում՝ ճիշտ են վարվում և խաղաղություն են վայելում: