25 Իսկ հիմա, ո՛վ Եհովա, Իսրայելի՛ Աստված, կատարիր իմ հայր Դավթին տվածդ այս խոստումը. «Քո սերնդից իմ առաջ միշտ կլինի մեկը, ով կնստի Իսրայելի գահին, եթե միայն որդիներդ ուշադրություն դարձնեն իրենց քայլերին և ընթանան իմ ուղիներով, ինչպես որ դու ընթացար»:+

Զորքերի տեր Եհովան կանի դա նախանձախնդրությամբ:

20 «Ահա թե ինչ է ասում Եհովան. «Ինչպես հնարավոր չէ խափանել ցերեկվա և գիշերվա մասին իմ ուխտերը և այնպես անել, որ ցերեկն ու գիշերը ճիշտ ժամանակին չլինեն,+ 21 այնպես էլ հնարավոր չէ խափանել իմ ծառա Դավթի հետ կնքածս ուխտը.+ նրա սերնդից միշտ կլինի մեկը, ով կնստի նրա գահին:+ Հնարավոր չէ խափանել նաև այն ուխտը, որ կնքել եմ ինձ ծառայող ղևտացի քահանաների հետ:+

27 Երբ Հիսուսը դուրս եկավ այդտեղից, երկու կույր մարդ,+ նրա հետևից գնալով, սկսեցին բղավել. «Խղճա՛ մեզ, Դավթի՛ Որդի»:

69 Նա իր ծառա Դավթի տոհմից հզոր փրկիչ*+ տվեց մեզ,+

30 Նա մարգարե էր և գիտեր, որ Աստված երդվել էր, որ իր սերնդից* մեկին կնստեցնի իր գահին:+ 31 Ուստի նախապես իմանալով Քրիստոսի հարության մասին՝ նա ասաց, որ Աստված նրան չթողեց գերեզմանում,* ու նրա մարմինը չապականվեց:+

22 Նրան հեռացնելուց հետո նրանց համար Դավթին թագավոր նշանակեց,+ որի մասին վկայեց՝ ասելով. «Ես ընտրել եմ Հեսսեի որդի Դավթին,+ որն իմ սրտին հաճելի մարդ է:+ Նա կկատարի այն ամենը, ինչ ես կամենում եմ»: 23 Աստված, իր խոստման համաձայն, նրա սերնդից Իսրայելին փրկիչ տվեց՝ Հիսուսին:+