Ինչքան էլ մարդ ապահով զգա, նա ընդամենը մի շունչ է:+ (Սելա)

 6 Իսկապես, մարդն անցնում է ստվերի պես:

Զուր տեղն է ընկնում վազքի մեջ:*

11 Բայց երբ մտածեցի իմ արած բոլոր գործերի ու ծանր աշխատանքի մասին,+ հասկացա, որ ամեն ինչ փուչ է ու վազք քամու հետևից.+ արեգակի տակ ոչ մի արժեքավոր բան չկա:*+

18 Ես սկսեցի ատել իմ ողջ տքնաջան աշխատանքը, որ արել էի արեգակի տակ,+ քանի որ ամեն ինչ թողնելու եմ մեկին, ով ինձնից հետո է գալու:+

26 Իրեն հաճելի մարդուն ճշմարիտ Աստված տալիս է իմաստություն, գիտելիք և ուրախություն,+ բայց մեղսագործին հավաքելու և դիզելու գործն է տալիս, որ հետո իր կուտակածը տա նրան, ով հաճելի է Իրեն:+ Սա էլ է ունայնություն ու վազք քամու հետևից:

15 Եվ հավաքվածներին ասաց. «Աչալո՛ւրջ եղեք և զգուշացե՛ք ագահության ամեն դրսևորումից,+ որովհետև մարդ ինչքան էլ շատ ունենա, նրա կյանքը կախված չէ իր ունեցվածքից»:+