10 Ո՞ւմ հետ խոսեմ, ո՞ւմ զգուշացնեմ, ո՞վ կլսի ինձ:

Նրանց ականջները փակ* են և ունակ չեն ուշադիր լսելու:+

32 Այնտեղ նրա մոտ բերեցին լեզվական արատ ունեցող մի խուլ մարդու+ և աղաչեցին, որ ձեռքը նրա վրա դնի: 33 Հիսուսն այդ մարդուն առանձին մի կողմ տարավ՝ ամբոխից հեռու, մատները դրեց նրա ականջների մեջ, հետո թքեց ու դիպավ նրա լեզվին:+ 34 Ապա դեպի երկինք նայելով՝ խոր հոգոց հանեց և ասաց՝ «Եփփաթա՛», որ նշանակում է «բացվիր»: 35 Նույն պահին այդ մարդու լսողությունը վերականգնվեց,+ և լեզվական արատը վերացավ, ու նա սկսեց պարզ խոսել:

22 Եվ դիմելով այդ երկուսին՝ ասաց. «Գնացեք և պատմեք Հովհաննեսին, ինչ որ տեսաք ու լսեցիք. կույրերը տեսնում են,+ կաղերը քայլում են, բորոտները առողջանում* են, խուլերը լսում են,+ մահացածները հարություն են առնում, և աղքատներին բարի լուրն է հռչակվում:+