6 Ես ասացի. «Ո՜վ իմ Աստված, ամոթից չգիտեմ՝ ինչ անել: Չեմ համարձակվում երեսս վեր բարձրացնել դեպի քեզ, ո՜վ իմ Աստված, քանի որ ոտքից գլուխ թաղված ենք մեր հանցանքների մեջ, մեր մեղքերը մինչև երկինք են հասել:+

26 Սակայն սկսեցին չհնազանդվել քեզ, ըմբոստացան քո դեմ+ ու մերժեցին քո Օրենքը:* Նրանք սպանեցին քո մարգարեներին, որոնք հորդորում էին վերադառնալ քեզ մոտ, և խիստ անհարգալից վարվեցին քո հանդեպ:+

18 Լսել եմ, թե ինչպես էր Եփրեմը ողբում.

«Ես ասես մի հորթ լինեի, որը վարժված չէ լուծ կրելու համար:

Դու ինձ խրատեցիր, ու ես ուղղվեցի:

9 Փրկվածները կհիշեն ինձ՝ ապրելով այն ազգերի մեջ, ուր գերության կտարվեն:+ Նրանք կհասկանան, թե որքան դառնացած էի այն պատճառով, որ նրանց անհավատարիմ* սիրտը հեռացել էր ինձնից,+ և որ նրանց աչքերը տենչում էին* իրենց գարշելի կուռքերին:+ Նրանք կամաչեն իրենց արած բոլոր չար բաների համար ու կատեն իրենց նողկալի գործերը:+