٢٠ تُعْطِي يَعْقُوبَ ٱلْحَقَّ،‏ وَٱللُّطْفَ ٱلْحُبِّيَّ لِإِبْرَاهِيمَ،‏ مَا حَلَفْتَ بِشَأْنِهِ لِآبَائِنَا مُنْذُ أَيَّامِ ٱلْقِدَمِ.‏+

٧٢ لِيُتِمَّ ٱلرَّحْمَةَ تِجَاهَ آبَائِنَا وَيَتَذَكَّرَ عَهْدَهُ ٱلْمُقَدَّسَ،‏+