٢٢ ‏«وَتَأْخُذُ مِنَ ٱلْكَبْشِ ٱلشَّحْمَ وَٱلْأَلْيَةَ+ وَٱلشَّحْمَ ٱلَّذِي يُغَطِّي ٱلْأَمْعَاءَ،‏ وَزَائِدَةَ ٱلْكَبِدِ،‏ وَٱلْكُلْيَتَيْنِ وَٱلشَّحْمَ ٱلَّذِي عَلَيْهِمَا،‏ وَٱلسَّاقَ ٱلْيُمْنَى،‏+ لِأَنَّهُ كَبْشُ ٱلتَّكْرِيسِ،‏+

١٩ وَأَمَّا شُحُومُ+ ٱلثَّوْرِ وَأَلْيَةُ+ ٱلْكَبْشِ وَغِشَاءُ ٱلشَّحْمِ وَٱلْكُلْيَتَانِ وَزَائِدَةُ ٱلْكَبِدِ،‏