27 Ҝәлин ону исмајыллылара сатаг.+ Она әл галдырмајаг, ахы о, бизим гардашымыздыр, ејни ганданыг». Гардашлары онун сөзү илә разылашдылар.

35 Бүтүн оғуллары, гызлары она тәсәлли вермәјә чалышырды, о исә сакитләшмәк билмәјиб: «Оғлуму ағлаја-ағлаја Мәзара*+ ҝедәҹәјәм!» — дејирди. Беләҹә, атасы отуруб-дуруб Јусифә ҝөрә ағлајырды.

20 Биз дә ағама дедик ки, бир гоҹа атамыз вар, бир дә атамызын аһыл јашында дүнјаја ҝәлән оғлу, кичик гардашымыз.+ Онун анабир гардашы өлүб,+ анасындан тәк о галыб.+ Атамыз ону чох истәјир.