2 Изәбил гасид ҝөндәриб Илјаса деди: «Әҝәр сабаһ бу вахт сәни онларын ҝүнүнә гојмасам, гој аллаһлар мәним ҹәзамы версин!»

4 өзү исә чөллүклә бир ҝүн јол ҝетди. О ҝәлиб сүпүрҝә ағаҹынын алтында отурду. Өзүнә өлүм диләјиб деди: «Даһа бәсдир! Јеһова, ҹанымы ал,+ мән ата-бабаларымдан артыг дејиләм».