11 Бир ҝүн ҹамаат Јеһованын өнүндә өз ҝүзәранындан шикајәтләнмәјә башлады. Јеһова буну ешидәндә гәзәби күкрәди вә Јеһовадан ҝәлән алов дүшәрҝәнин кәнарларына дүшүб адамлары тәләф етмәјә башлады.

2 Һамы бир нәфәр кими Мусанын вә Һарунун далынҹа дејинир,+ онларын әлејһинә данышыб дејирди: «Каш ки Мисирдә өләјдик. Ја да елә бу сәһрада ҹанымызы тапшырајдыг!

27 «Нә вахта гәдәр бу мәнфур күтлә Мәнә гаршы дејинәҹәк?+ Ешитдим онлар Мәнә гаршы неҹә дејинир.+

11 Белә еләмәклә сән дә, сәнин јанындакылар да Јеһоваја гаршы чыхырсыныз. О ки галды Һаруна, о, кимдир ки, онун архасынҹа дејинирсиниз?»+

13 Сәһрада ахырымыза чыхмаг үчүн бизи сүд-бал ахан дијардан чыхармағын азмыш кими, инди дә үстүмүздә ағалыг еләмәк истәјирсән?+

41 Үстүндән чох кечмәмиш, елә нөвбәти ҝүн бүтүн Исраил иҹмасы Муса илә Һаруна гаршы дејиниб+ белә демәјә башлады: «Сиз икиниз Јеһованын халгыны гырғына вердиниз».

6 Бүтүн бунлар бизә ибрәт олмалыдыр ки, биз дә онлар кими, зәрәрли шејләри арзуламајаг.+

10 Һәм дә дејинҝән олмајаг, ахы онлар да дејинирдиләр+ вә ахырда мәләк онлары мәһв етди.+