11 Һәмчинин дүнјанын таҹирләри дә ағлашыр, онун үчүн јас тутурлар, чүнки артыг малларыны алан јохдур. 12 Онларда олан гызылы, ҝүмүшү, даш-гашы, мирвариләри, зәриф кәтаны, ипәји, бәнөвшәји вә ал-гырмызы гумашы, әтирли ағаҹдан, ширмајыдан, һәр ҹүр гијмәтли ағаҹдан, мисдән, дәмирдән, мәрмәрдән дүзәлдилмиш маллары,

19 Онлар башларына тоз-торпаг төкүр, ағлашыб шивән гопарараг дејирдиләр: “Һејиф, һејиф сәндән, еј бөјүк шәһәр! Бир ан ичиндә мәһв олдун!+ Ахы сәнин тәмтәраглы јашајышын сајәсиндә дәниздә ҝәмиси олан һәр кәс варланмышды”.