30 Һәмин ан Иса да өзүндән гүввә чыхдығыны һисс етди.+ О, ҹамаата тәрәф дөнүб деди: «Палтарыма ким тохунду?» + 31 Шаҝирдләри она дедиләр: «Өзүн ҝөрүрсән ки, ҹамаат сәни сыхышдырыр, сәнсә “Мәнә ким тохунду?” дејирсән». 32 Анҹаг Иса она тохунан адамы ҝөзү илә ахтарырды. 33 Гадын сағалдығыны баша дүшүб бәрк горхмушду вә тир-тир әсирди. О ҝәлиб Исанын ајагларына дүшдү вә һәгигәти ачыб она данышды. 34 Онда Иса деди: «Баҹым*, иманын сәни сағалтды. Саламат ҝет.+ Гој бу әзаблы хәстәлик сәни бир дә нараһат етмәсин».+