Үзејир пејғәмбәр Аллаһын ганунларыны халга өјрәдир

Әксәр исраиллиләрин Јерусәлимә гајытмаларындан тәхминән 70 ил кечсә дә, халгын бир гисми һәлә дә Фарс империјасынын мүхтәлиф әразиләриндә јашајыр. Фарс империјасында јашајан јәһудиләрдән бири дә Јеһованын ганунларыны инсанлара изаһ едән каһин Үзејирдир. Бир ҝүн Үзејир пејғәмбәр өјрәнир ки, Јерусәлимдәки халг гануна әмәл етмир. Буна ҝөрә дә ораја ҝедиб халга көмәк етмәк истәјир. Фарс падшаһы Артаксеркс она дејир: «Гој Аллаһ сәнә һикмәт версин ки, Онун ганунларыны халга өјрәдә биләсән. Ҝет, кими истәјирсән өзүнлә апар». Үзејир Јерусәлимә ҝери гајытмаг истәјәнләрлә ҝөрүшүр. Халг бу узун сәфәрдә онлары горумасы үчүн Јеһоваја дуа едиб јола дүшүрләр.

Дөрд ајдан сонра онлар Јерусәлимә чатырлар. Әјанлар орада Үзејир пејғәмбәрә дејирләр: «Исраиллиләр Јеһоваја гулаг асмадылар, онлар сахта аллаһлара ибадәт едән гадынларла евләнибләр». Бәс Үзејир пејғәмбәр нә едир? О, халгын гаршысында диз чөкүб дуа едир: «Јеһова, Сән бизим үчүн чох шеј етмисән, анҹаг биз Сәнә гаршы ҝүнаһ етмишик». Халг төвбә етсә дә, дүзҝүн олмајан ишләр ҝөрүр. Үзејир бу мәсәлә илә мәшғул олмаг үчүн ағсаггаллар вә һакимләр сечир. Үч ајдан сонра Јеһоваја ибадәт етмәјәнләри Јерусәлимдән ҝөндәрирләр.

Бу һадисәдән он ики ил кечир. Бу вахт әрзиндә Јерусәлимин диварлары тикилир. Үзејир пејғәмбәр Аллаһын Кәламыны халга охумаг үчүн онлары мејдана топлајыр. О, китабы ачанда халг ајаға галхыр. Пејғәмбәр Јеһоваја һәмд едир вә бүтүн халг разылыг әламәти олараг әлләрини ҝөјә галдырыр. Сонра о, Гануну охујур вә изаһ едир. Халг да она диггәтлә гулаг асыр. Онлар Јеһованын јолундан узаглашдыгларыны етираф едиб ағлајырлар. Сәһәри ҝүн Үзејир пејғәмбәр Гануну охумаға давам едир. Халг өјрәнир ки, тезликлә Чардаглар бајрамыны кечирмәлидирләр. Онлар дәрһал бајрама һазырлашмаға башлајыр.

Бајрамын једди ҝүнү әрзиндә халг севиниб-шадланыр вә мәһсулларына бәрәкәт вердији үчүн Јеһоваја шүкр едир. Јушәнин дөврүндән бәри Чардаглар бајрамы һәлә бу ҹүр кечирилмәмишди. Бајрамдан сонра халг бир јерә топлашыб дуа едир: «Јеһова, сән бизи көләликдән азад етдин, сәһрада бизи аҹ-сусуз гојмадын, бизә ҝөзәл торпаглар вердин. Амма биз дәфәләрлә Сәнә итаәтсизлик етдик. Бизә хәбәрдарлыг етмәк үчүн пејғәмбәрләр ҝөндәрдин, амма биз онлара гулаг асмадыг. Анҹаг Сән јенә дә бизә сәбир едирдин. Сән Ибраһимә вердијин сөзү јеринә јетирдин. Инди исә биз сөз веририк ки, Сәнә итаәт едәҹәјик». Онлар јазылы сурәтдә сөз верирләр. Башчылар, лавилиләр вә каһинләр бу әһди мөһүрләјирләр.