«Арзум јеринә јетди»
Он беш ил бундан әввәл Емилија даими пионер кими хидмәт едирди. Лакин о, таммүддәтли хидмәтини дајандырмалы олду. Сон заманлар Емилија һәјатынын ән хошбәхт дөврү олан о вахты тез-тез јадына салырды вә истәјирди ки, јенә дә Аллаһа әввәлки кими чох хидмәт етсин.
Лакин Емилијаја арзусуну ҝерчәкләшдирмәјә мане олан бир әнҝәл вар иди: онун иши һәддән артыг чох вахтыны алырды вә бу, ону севинҹдән мәһрум едирди. Ҝүнләрин бир ҝүнү Емилија иш јолдашларынын өнүндә көксүнү өтүрәрәк: «Каш ки, иш саатымы азалдардылар!» — деди. Бундан хәбәр тутан шөбә мүдири баҹыја јахынлашды ки, бунун доғру олуб-олмадығыны өјрәнсин. Емилија нијјәтинин ҹидди олдуғуна ону әмин етди. Лакин бунун үчүн ширкәт мүдиринин иҹазәси тәләб олунурду, чүнки рәһбәрлик бүтүн ишчиләриндән өзләрини там шәкилдә ишә һәср етмәји тәләб едирди. Баҹы ширкәт мүдири илә ҝөрүшә һазырлашды вә дуада Аллаһдан хаһиш етди ки, она сакит вә ҹәсарәтлә данышмаға көмәк етсин.
Мүдирлә сөһбәти заманы Емилија нәзакәтлә, ејни заманда ҹәсарәтлә ондан иш саатыны азалтмағы хаһиш етди. О изаһ етди ки, истираһәт ҝүнләрини башгаларына көмәк етмәк ишинә һәср едир: «Мән Јеһованын Шаһидијәм вә инсанлара руһани саһәдә көмәклик ҝөстәрирәм. Индики дөврдә әхлаг дәјәрләри чох ашағы сәвијјәјә дүшүб. Инсанларын конкрет рәһбәрлијә еһтијаҹы вар вә мәним Мүгәддәс Китабдан онларла бөлүшдүјүм мүдрик мәсләһәтләр чох дәјәрлидир. Мән истәмирәм ки, ишдән сонракы мәшғулијјәтләрим бурадакы ишимин кејфијјәтинә мәнфи тәсир ҝөстәрсин, лакин арзум будур ки, инсанлара көмәк етмәк үчүн даһа чох бош вахтым олсун. Иш саатымы азалтмағы хаһиш етмәјимә сәбәб мәһз будур».
Мүдир ону диггәтлә динләдикдән сонра бир вахтлар өзү дә хејријјәчилик иши илә мәшғул олмаг барәдә фикирләшдијини сөјләди. Сонра о деди: «Фикримҹә, сизин гејд етдијиниз сәбәбләр хаһишинизи јеринә јетирмәк үчүн әсаслыдыр. Бәс сиз баша дүшүрсүнүзмү ки, бу, сизин мәваҹибинизә дә тәсир ҝөстәрәҹәк?» Емилија ҹаваб верди: «Бәли, баша дүшүрәм. Лазым ҝәләрсә, мән хәрҹләрими азалтмаға һазырам». Сонра әлавә етди: «Мәним ән ваҹиб мәгсәдим инсанлар үчүн әсил фајда ҝәтирәҹәк бир иш ҝөрмәкдир». Мүдир она деди: «Мән өз вахтларыны тәмәннасыз олараг башгаларына һәср едән инсанлара һејранам».
Бу ширкәтдә чалышан һеч бир ишчијә белә ҝүзәшт едилмәмишди. Мүдир Емилијаја һәфтә ичи дөрд ҝүн ишләмәјә иҹазә верди. Һәтта маашы олдуғу кими галды. Бу, онун үчүн бөјүк сүрприз олду. О дејир: «Арзум јеринә јетди — мән јенә дә даими пионерәм!»
Әҝәр сән дә әввәлләр пионер олмусанса, һәјатында дәјишикликләр едиб јенидән бу хидмәт нөвүнә башлаја биләрсәнми?
[32–ҹи сәһифәдәки јазы]
Мүдир она деди: «Мән өз вахтларыны тәмәннасыз олараг башгаларына һәср едән инсанлара һејранам»