Хидмәт заманы әкс ҹинслә сөһбәт едәркән нәјә диггәт јетирмәлијик?
Баҹы-гардашларымызын јүксәк әхлаг нормаларына мүвафиг давранмаға чалышдыгларыны дүшүнмәк үчүн әсаслы сәбәбләримиз вар. Бунунла белә, биз натәмиз вә әхлаг нормалары ашағы олан бир дүнјада јашајырыг. Нијјәтләримизин јахшы олмасына бахмајараг, биз даим диггәтли олмалыјыг ки, өз давранышымызла адымыза ләкә ҝәтирәҹәк һәрәкәтә јол вермәјәк. Бу о демәкдир ки, биз хидмәтдә оларкән еһтијатлы олмалыјыг.
Тәблиғ заманы биз һәгигәтлә марагланырмыш кими ҝөрүнән әкс ҹинсин нүмајәндәләри илә растлашырыг. Әҝәр тәк тәблиғ едириксә вә гапыны евдә тәк олан әкс ҹинсин нүмајәндәси ачырса, јахшы олар ки, ичәри ҝирмәјәк вә гапы ағзында шаһидлик едәк. Әҝәр һәмин адам мараг ҝөстәрәрсә, онда ҝәлән дәфә о, евдә тәк олмајанда вә ја јанымызда әмәкдашымыз оланда јенидән ҝөрүшмәк үчүн разылаша биләрик. Әҝәр бу мүмкүн дејилсә, онда һәмин инсанын үнваныны ејни ҹинсдән олан тәблиғчијә вермәк олар. Бу һәмчинин әкс ҹинсдән олан адамла Мүгәддәс Китаб өјрәнмәси кечирмәк мәсәләсинә дә аиддир (Мат. 10:16).
Киминлә хидмәт едәҹәјимизи сечәркән дә диггәтли олмалыјыг. Һәрчәнд, әкс ҹинсин нүмајәндәләри һәрдән хидмәтдә әмәкдашлыг едә биләрләр, амма әҝәр онлар әр-арвад вә ја јахын гоһум дејилләрсә, бу, мүнтәзәм олмамалыдыр. Адәтән, һәјат јолдашымыз олмајан кәслә хидмәтә чыхаркән инсанларын олмадығы јерләрдә тәкликдә вахт кечирмәк мүдриклик олмазды. Буна ҝөрә дә тәблиғ ҝөрүшүнү кечирән гардаш тәблиғчиләри, о ҹүмләдән јенијетмәләри бир-бири илә хидмәтә бөлүшдүрәндә чох еһтијатлы олмалыдыр.
Әҝәр һәмишә мүдрик даврансаг, биз нә өзүмүзү, нә дә башгаларыны «бүдрәдән бир иш» ҝөрмәрик (2 Кор. 6:3).