Фәсил 53
Инсанларын арзуладығы харигүладә рәһбәр
БЕЛӘЛИКЛӘ, Иса Мәсиһ бу бојда ҹамаата мөҹүзә илә чөрәк верир, ҹамаат да буна һејран галыр. Онлар дејирләр: «Бу адам, доғрудан да, дүнјанын ҝөзләдији пејғәмбәрдир». Адамлар Исанын нәинки Муса пејғәмбәрдән дә бөјүк пејғәмбәр олдуғуну дүшүнүр, онлар белә нәтиҹәјә ҝәлирләр ки, ондан чох ҝөзәл рәһбәр чыхар. Буна ҝөрә дә ҹамаат Исаны тутуб падшаһ етмәк истәјирләр.
Иса онларын үрәјиндәкиләри билир. Ону зорла падшаһ етмәсинләр дејә ҹәлд һәрәкәтә кечир. О, ҹамааты бурахыр вә шаҝирдләринә бујурур ки, гајыға миниб Капернаһума үзсүнләр. Өзү исә Аллаһа дуа етмәк үчүн даға галхыр вә ҝеҹәни орада тәк кечирир.
Дағын тәпәсиндән бүтүн әтраф әл ичи кими ҝөрүнүр. Сәһәрә јахын Иса бахыб ҝөрүр ки, ҝүҹлү күләк әсдијиндән ҝөл тәлатүмлүдүр. Ај бәдирләнмәк үзрәдир, чүнки Пасха бајрамына аз галыб. Ајын ишығында Иса ҝөрүр ки, шаҝирдләр вар-ҝүҹләри илә авар чәкир вә далғалары јарыб кечмәк истәјирләр.
Иса тез дағдан енир вә далғаларын үзәријлә гајыға тәрәф ҝедир. Гајыг артыг саһилдән беш-алты километр араланыб. Иса гајыға чатанда өзүнү елә апарыр ки, ҝуја јан кечиб ҝетмәк истәјир. Шаҝирдләри ону ҝөрәндә гышгырырлар: «Бу гарабасмадыр!»
Иса онлары сакитләшдириб дејир: «Мәнәм, горхмајын!»
Петер она дејир: «Ағам, әҝәр сәнсәнсә, мәнә әмр ет сујун үзәри илә јанына ҝәлим».
«Ҝәл!» — Иса ҹаваб верир.
Петер ҹәлд гајыгдан дүшүб сујун үзәри илә Исаја тәрәф ҝедир. Анҹаг фыртынаја баханда горхур вә батмаға башлајыр. О гышгырыр: «Ағам, мәни хилас ет!»
Иса тез әлини узадыб ону тутур вә дејир: «Еј аз иманлы, нә үчүн шүбһә етдин?»
Иса вә Петер гајыға минирләр. Күләк јатыр, шаҝирдләри исә һејрәт бүрүјүб. Мәҝәр бурада һејрәтли бир шеј вар? Ҹәми бир нечә саат әввәл Иса мөҹүзә ҝөстәриб, беш чөрәк вә ики балыгла минләрлә адамы једиздириб дојдурмушду. Әҝәр шаҝирдләр «чөрәклә бағлы мөҹүзәдән» нәтиҹә чыхартсајдылар, онда Исанын су үзәријлә ҝетмәси вә күләји сакитләшдирмәси онлары бир белә һејрәтләндирмәзди. Инди шаҝирдләр Исанын гаршысында тәзим едиб дејирләр: «Сән, доғрудан да, Аллаһын Оғлусан».
Бир аздан онлар ҝөзәл вә бәрәкәтли Ҝеннесарет вадисинә чатырлар. Капернаһум шәһәри бурада, јахынлыгда јерләшир. Онлар лөвбәр атыб саһилә чыхырлар. Адамлар дәрһал Исаны таныјыр вә әтраф кәндләрдәки хәстәләрин далынҹа ҝедирләр. Хәстәләри хәрәјә гојуб ҝәтирирләр. Онлар һәтта Исанын әбасынын сачағына тохунанда сапсағлам олурлар.
Бу минвалла Исанын мөҹүзә илә једиздирдији ҹамаат онун орадан ҝетдијиндән хәбәр тутур. Буна ҝөрә дә Тибериададан балаҹа гајыглар ҝәләндә адамлар гајыглара миниб Исаны ахтармаг үчүн Капернаһума үзүрләр. Ону тапанда сорушурлар: «Мүәллим, сән бура нә вахт ҝәлдин?» Амма Иса онлары мәзәммәт едир. Јәһја 6:14—25; Матта 14:22—36; Марк 6:45—56.
▪ Иса мөҹүзә илә минләрлә адамы једиздирәндә адамлар һансы гәрара ҝәлирләр?
▪ Иса дағын үстүндән нә ҝөрүр вә сонра нә едир?
▪ Шаҝирдләр нә үчүн белә чох һејрәтләнмәмәли идиләр?
▪ Онлар саһилә чатдыгда нә олур?