Фәсил 113
Пасха ахшамында тәвазөкарлыг дәрси
ПЕТЕР вә Јәһја Исанын ҝөстәришинә әсасән, Јерусәлимә ҝәлиб Пасха үчүн һазырлыг ҝөрүр. Иса диҝәр он һәвариси илә бура ахшама јахын ҝәлир. Ҝүнәш үфүгә доғру әјиләндә Исаҝил Зејтун дағындан енирләр. Иса өлүмүндән габаг ахырынҹы дәфә бу дағдан шәһәри ҝүн ишығында сејр едир.
Бир аздан бу јолчулар шәһәрә ҝириб Пасха бајрамыны гејд едәҹәкләри евә тәрәф аддымлајырлар. Исаҝил евә чатыб, онлар үчүн һазырланмыш үст мәртәбәдәки бөјүк отаға галхырлар. Иса бу ҝүнү сәбирсизликлә ҝөзләјирди. О дејир: «Әзаб чәкмәздән әввәл бу пасха јемәјини сизинлә јемәји чох арзулајырдым».
Адәтә ҝөрә, Пасха бајрамы гејд едиләркән дөрд ҹам шәраб ичилирди. Иса, ҝүман ки, үчүнҹү ҹамы ҝөтүрәндә шүкүр едир вә дејир: «Бу ҹамы алыб бир-биринизә өтүрүн. Чүнки Аллаһын падшаһлығы ҝәлмәјинҹә мән бир даһа үзүм мејнәсинин мәһсулундан ичмәјәҹәјәм».
Бу арада Иса сүфрә архасындан галхыб әбасыны сојунур, бир дәсмал ҝөтүрүр вә ләјәнә су төкүр. Адәтән, евә гонаг ҝәләндә онун ајағыны јумаг мәсулијјәти ев саһибинин үзәринә дүшүрдү. Бу бајрам мәрасиминдә ев саһиби иштирак етмәдијиндән Иса бу мәсулијјәти өз үзәринә ҝөтүрүр. Буну һәвариләрдән һәр бири едә биләрди, амма, ҝөрүнүр, үрәкләриндә рәгабәт һисси олдуғундан һеч бири габаға чыхмыр. Иса онларын ајагларыны јујанда исә утанырлар.
Иса Петерә јахынлашанда о етираз едир:
— Өмрүмдә гојмарам ки, сән мәним ајагларымы јујасан.
— Јумасам, јанымда сәнә јер јохдур.
— Аға, онда тәкҹә ајагларымы јох, әлләрими дә, башымы да ју.
— Чиммиш адам тәртәмиздир, тәкҹә ајагларыны јуса бәсидир. Сиз дә тәмизсиниз, амма һамыныз јох. Буну она ҝөрә дејир ки, Јәһуда Искариотун ону сатаҹағыны билирди.
Иса, сатгын Јәһуда Искариот да дахил олмагла, 12 һәварисинин ајағыны јујур, сонра әбасыны ҝејиб јенидән сүфрәјә әјләшир. О, онлардан сорушур: «Сизин үчүн нә етдијими баша дүшүрсүнүз? Сиз мәнә “Мүәллим”, “Аға” дејирсиниз вә дүз едирсиниз, бу, еләдир ки вар. Әҝәр мән, Аға вә Мүәллим ола-ола, сизин ајагларынызы јудумса, сиз дә бир-биринизин ајагларыны јумалысыныз. Мән сизин үчүн нүмунә гојдум. Сизинлә неҹә даврандымса, сиз дә бир-биринизлә елә давранын. Буну билин, нөкәр ағасындан артыг дејил вә ҝөндәрилән дә ону ҝөндәрәндән артыг дејил. Мадам ки, бунлары билирсиниз, әмәл един, онда хошбәхт олаҹагсыныз».
Бу, тәвазөкарлыгла хидмәт етмәјә даир чох ҝөзәл дәрсдир! Һәвариләр биринҹилијә ҹан атмамалыдырлар; онлар елә дүшүнмәмәлидирләр ки, башгаларындан үстүндүрләр вә башгалары онлара хидмәт етмәлидир. Онлар Исадан нүмунә ҝөтүрмәлидирләр. Бу нүмунә ајаг јумагдан гат-гат бөјүк мәна дашыјыр. О, үзҝөрәнлик етмәдән инсанлара хидмәт етмәк вә һансы тапшырыг олурса-олсун, ону ҹанла-башла јеринә јетирмәји билдирир. Матта 26:20, 21; Марк 14:17, 18; Лука 22:14—18; 7:44; Јәһја 13:1—17.
▪ Исанын бу сәфәр Јерусәлими сејр етмәси нә илә әламәтдардыр?
▪ Пасха бајрамында Иса сај етибарилә һансы ҹамы ҝөтүрүб шүкүр едир вә һәвариләринә өтүрүр?
▪ Исанын ҝүнләриндә гонаг ҝәләндә нә едирдиләр? Нә үчүн бу ахшам Исаҝилә бу хидмәт ҝөстәрилмир?
▪ Иса һәвариләрин ајағыны јумагла нә демәк истәјир?