Фәсил 118

Хәјанәт вә һәбс

ЈӘҺУДА ИСКАРИОТ әсҝәрләрлә, бөјүк каһинләрлә, фәрисејләрлә вә башгалары илә Ҝетсемани бағына ҝәлир. Каһинләр Исаны әлә вермәјин мүгабилиндә она отуз ҝүмүш пул вәд етмишдиләр.

Јадыныздадырса, Иса Хатирә Ҝеҹәсини тәсис етмәздән әввәл Јәһуданы отагдан чыхармышды. Ҝөрүнүр, о, бирбаша бөјүк каһинләрин јанына ҝедир. Онлар дәрһал өз мүһафизәчиләрини вә бир дәстә әсҝәр топлајырлар. Ола билсин, Јәһуда әввәлҹә онлары Исанын һәвариләри илә Пасханы гејд етдији евә ҝәтирир. Амма Исаҝили орада тапмырлар. Сонра Јерусәлимдән чыхыб Кидрон вадисини кечирләр. Јәһуда Искариот әлләриндә мәшәл, чыраг вә силаһ олан бу издиһамын гаршысында ҝедир.

Издиһам Зејтун дағына галхыр. Онун өнүндә ҝедән Јәһуда Исанын һарада олдуғуну чох ҝөзәл билир. Кечән һәфтә боју Иса илә һәвариләри Бетанијаја вә Јерусәлимә ҝедиб-ҝәләндә динҹәлмәк үчүн тез-тез Ҝетсемани бағында ајаг сахлајырдылар. Бәс әсҝәрләр ҝеҹәнин гаранлығында, өзү дә зејтун ағаҹлары арасында Исаны неҹә таныјаҹаглар? Бәлкә дә онлар Исанын үзүнү һеч вахт ҝөрмәјибләр. Буна ҝөрә дә Јәһуда онлара дејир: «Кими өпсәм, Иса одур. Ону тутарсыныз».

Јәһуда издиһамла бирҝә Ҝетсемани бағына ҝирир. О, Исаны һәвариләри илә ҝөрүб она тәрәф ирәлиләјир. Исаја јахынлашанда: «Салам, Мүәллим!» — дејир вә нәвазишлә ону өпүр.

«Сән бурада нә ҝәзирсән? — Иса ондан сорушур. — Јәһуда, инсан Оғлуну өпүшлә сатырсан?» Артыг бу хәјанәткарла данышмаға дәјмәз! Иса мәшәлләрин вә чырагларын ишығында габаға чыхыб издиһамдан сорушур: «Кими ахтарырсыныз?»

Онлар ҹаваб верирләр: «Назаретли Исаны».

Иса: «Бәли, мәнәм», — дејәрәк ҹәсарәтлә онларын гаршысына чыхыр. Ҹамаат онун һүнәринә мәәттәл галыр. Онлар горхудан ҝери атылыб јерә јыхылырлар.

Иса тәмкинлә онлара дејир: «Ахы сизә дедим ки, мәнәм. Әҝәр мәни ахтарырсынызса, бунлары бурахын». Бир нечә саат әввәл Иса Пасханы гејд етдикләри евдә сәмави Атасына дуада садиг һәвариләрини горудуғуну вә «һәлака мәһкум едилмиш» адамдан башга һеч биринин итмәдијини демишди. Буна ҝөрә дә сөзүнүн јеринә јетмәси үчүн хаһиш едир ки, һәвариләрини бурахсынлар.

Әсҝәрләр өзләринә ҝәлиб ајаға галхыр вә Исанын әл-голуну бағламаг истәјирләр. Һәвариләр ишин нә јердә олдуғуну ҝөрүб Исадан сорушурлар: «Аға, гылынҹлары ишә салаг?» Иса һәлә ҹаваб вермәмиш Петер өзләри илә ҝәтирдикләри ики гылынҹдан бирини чәкиб баш каһинин Малх адлы нөкәринә һүҹум едир. Петерин зәрбәси онун башындан јан кечиб гулағыны кәсир.

«Јетәр, гуртарын!» — дејә Иса мүдахилә едир вә нөкәрин гулағына тохунуб ону сағалдыр. Сонра Петерә әмр едир: «Гылынҹыны гајтар гој гынына. Чүнки гылынҹ ҝөтүрән һәр кәс гылынҹдан өләҹәк. Јохса елә билирсән, мән Атама јалвара билмәрәм ки, елә бу дәгигә он ики леҝиондан да чох мәләји көмәјимә ҝөндәрсин?» Иса бунунла шаҝирдләринә мүһүм бир дәрс верир.

Иса һәбс олунмагдан горхмур. О дејир: «Бәс онда Мүгәддәс Јазылар неҹә јеринә јетәр?» Сонра әлавә едир: «Дејирсән, Атамын мәнә вердији ҹамы ичмәјим?» Иса Аллаһын онунла бағлы нијјәтинә ахырадәк табе олур.

Бунун ардынҹа Иса издиһама дејир: «Мәҝәр мән гулдурам ки, мәни тутмаг үчүн үстүмә гылынҹ вә дәјәнәклә ҝәлмисиниз? Һәр ҝүн мәбәддә отуруб Аллаһын сөзүнү өјрәдәндә мәни һәбс етмирдиниз. Лакин бүтүн бунлар пејғәмбәрләрин сөзләри јеринә јетсин дејә баш верир».

Әсҝәри дәстә, сәркәрдә вә јәһудиләрин мүһафизәчиләри Исаны тутуб әл-голуну бағлајырлар. Буну ҝөрән һәвариләр Исаны гојуб гачырлар. Лакин издиһамын арасында бир ҹаван оғлан (ола билсин, шаҝирд Марк) галыр. Еһтимал ки, о, Исаҝилин Пасханы гејд етдикләри евдә иди вә сонрадан издиһамын далынҹа бура гәдәр ҝәлмишди. Инди исә адамлар ону ҝөрүр вә тутмаға ҹәһд едирләр. Анҹаг о, кәтан палтарыны гојуб гачыр. Матта 26:47—56; Марк 14:43—52; Лука 22:47—53; Јәһја 17:12; 18:3—12.

▪ Нәјә ҝөрә Јәһуда Исанын Ҝетсемани бағында олдуғуна әминдир?

▪ Иса һәвариләринин гајғысына неҹә галыр?

▪ Исаны мүдафиә етмәк үчүн Петер нә едир вә бунунла әлагәдар Иса она нә дејир?

▪ Иса Аллаһын онунла бағлы нијјәтинә ахырадәк табе олдуғуну неҹә ҝөстәрир?

▪ Һәвариләр Исаны гојуб гачанда орада ким галыр вә онунла нә баш верир?