Нәғмә 130
Һәјат бир мөҹүзә
1. Доғулан көрпә, јағыш дамласы,
Ҝүнәшин һәр шөләси, гар дәнәси.
Бах бүтүн бунлар Аллаһдан бәхшиш,
Таныдыр Рәбби бизә ҝөзәл јараныш.
(НӘГАРӘТ)
Ҝәрәк биз һәјатын гәдрини биләк,
Хилгәтин Халигини — Аллаһы чох севәк.
Һәр нә етсәк дә, биз ону газанмарыг,
Һәјат бир мөҹүзә, Јеһовадан бир пај!
2. Үмидин үзән һәјатдан безәр,
Диләјәр Рәббдән өлүм, аһ-зар едәр.
Бизсә дәјәрли һәјатчүн һәр ан
Аллаһа гәлбдән едирик һәмди-шүкран.
(НӘГАРӘТ)
Ҝәрәк биз һәјатын гәдрини биләк,
Хилгәтин әшрәфини — инсаны чох севәк.
Һәр нә етсәк дә, биз ону газанмарыг,
Һәјат бир мөҹүзә, Јеһовадан бир пај!
(Һәмчинин бахын: Әјј. 2:9; Зәб. 34:12; Ваиз 8:15; Мәт. 22:37—40; Ром. 6:23.)