О доғулмаздан өнҹә еһтирам ҝөрүр

Ҹәбрајыл мәләк Мәрјәмә оғлан ушағы доғаҹағыны, онун адынын Иса олаҹағыны вә бу ушағын падшаһ кими әбәдијјән һөкмранлыг едәҹәјини билдирәндән сонра Мәрјәм ондан сорушур: «Бу неҹә ола биләр? Ахы мәним киши илә јахынлығым олмајыб?» (Лука 1:34).

Ҹәбрајыл ҹаваб верир: «Мүгәддәс руһ үзәринә ҝәләҹәк, Һагг-Тааланын ҝүҹү сәнин үстүнә көлҝә салаҹаг. Буна ҝөрә дә бәтниндән чыхана мүгәддәс дејиләҹәк, о, Аллаһын Оғлу адланаҹаг» (Лука 1:35).

Мәрјәмин бу хәбәри гәбул етмәси үчүн Ҹәбрајыл мәләк әлавә едир: «Бах, сонсуз адландырылан гоһумун Илсәба да гоҹа јашында бир оғлан ушағына һамилә галыб вә артыг алтынҹы ајындадыр. Чүнки Аллаһын дедији һәр бир сөз мүтләг јеринә јетир» (Лука 1:36, 37).

Мәрјәм Ҹәбрајылын сөзүнү гәбул едир. Буну онун ҹавабындан ҝөрмәк олар. О дејир: «Мән Јеһованын гулујам! Гој сән дејән кими олсун» (Лука 1:38).

Ҹәбрајыл ҝедәндән сонра Мәрјәм һазырлашыб Илсәбаҝилә ҝедир. Илсәба әри Зәкәријјә илә Јәһудијјәнин дағлыг бөлҝәсиндә, Јерусәлимин јахынлығында јашајыр. Мәрјәмин јашадығы Насирә шәһәриндән ораја үч-дөрдҝүнлүк јолдур.

Мәрјәм ҝәлиб Зәкәријјәнин евинә чатыр. О, ичәри ҝириб Илсәбаны саламлајыр. Бу ан Илсәба мүгәддәс руһла долуб Мәрјәмә дејир: «Гадынлар арасында бәхтијарсан, бәтниндәки ушаг да бәхтијардыр! Ҝөр мәнә неҹә бөјүк шәрәф нәсиб олуб! Ағамын анасы јаныма ҝәлиб! Бах, саламыны ешидән кими бәтнимдәки ушаг севинҹиндән тәрпәнди» (Лука 1:42—44).

Мәрјәм бу сөзләри ешидәндә сәмими миннәтдарлыг һисси илә ҹаваб верир: «Гәлбим Јеһованы уҹалдыр, руһум Аллаһыма, Хиласкарыма ҝөрә ҹуша ҝәлир, чүнки О, фағыр бәндәсинә фикир верди. Бундан сонра бүтүн нәсилләр мәнә бәхтијар дејәҹәкләр. Гүдрәтли Аллаһым мәним үчүн бөјүк ишләр ҝөрдү. Онун ады мүгәддәсдир, Ондан горханлара нәсилдән-нәслә мәрһәмәт ҝөстәрир». Бир фикир верин, Мәрјәмә бу гәдәр лүтф ҝөстәрилмәсинә бахмајараг, о, бүтүн шәрәфи, шөһрәти Аллаһа верир (Лука 1:46—50).

Мәрјәм Аллаһы тәрәннүм едәрәк пејғәмбәрлик сөзләри дејир: «Голунун гүввәти илә бөјүк ишләр ҝөрдү, үрәјиндә тәкәббүрлү нијјәт тутанлары пәрән-пәрән етди. О, ҝүҹлүләри тахтдан салды, фағырлары јүксәлтди. Аҹлары наз-немәтлә дојурду, варлылары әлибош гајтарды. О, гулу Исраилин имдадына чатды. Бунунла ҝөстәрди ки, Ибраһимә вә онун өвладларына мәрһәмәт ҝөстәрәҹәји һагда вердији вәди һеч вахт унутмур» (Лука 1:51—55).

Мәрјәм тәхминән үч ај Илсәбанын јанында галыр вә һамиләлијинин сон һәфтәләриндә онун гуллуғунда дурур. Аллаһын көмәклији илә һамилә галмыш бу ики сәдагәтли гадынын һәјатларынын белә бир чағында бирҝә олмалары неҹә дә хошдур!

Ҝөрүн Иса һәлә доғулмаздан әввәл она неҹә еһтирам ҝөстәрилир! Илсәба ону «Ағам» адландырыр вә Мәрјәм ичәри дахил оланда бәтниндәки ушаг севинҹиндән тәрпәнир. Амма ирәлидә ҝөрәҹәјик ки, башгалары Мәрјәмә вә онун һәлә доғулмамыш ушағына тамамилә фәргли мүнасибәт ҝөстәрир.