ҺИССӘ 5
Ҹаныны горујан Чобанын вә Нәзарәтчинин јанына гајыт
Јәгин бу брошүрдә һаггында данышылан чәтинликләрдән бири вә ја бир нечәси сәнә танышдыр. Әҝәр беләдирсә, сән тәк дејилсән. Аллаһын һәм гәдимдә, һәм дә мүасир дөврдә јашајан бир чох садиг бәндәләри охшар чәтинликләрлә үзләшибләр. Јеһова онлара чәтинликләринин өһдәсиндән ҝәлмәјә көмәк едиб. О, сәнә дә көмәк етмәјә гадирдир.
Јеһоваја дөнәркән О, сәнә көмәк едәҹәк
ӘМИН ОЛ КИ, Јеһоваја дөнәркән О, сәнә көмәк едәҹәк. Сәнә гајғыларынын өһдәсиндән ҝәлмәјә, инҹиклији дәф етмәјә, һабелә виҹдан әзабындан гуртулуб әглән вә руһән раһатлыг тапмаға јардым едәҹәк. Онда гәлбиндә јенидән диндашларынла бирҝә Јеһова Аллаһа хидмәт етмәк истәји ојанаҹаг. Биринҹи әсрдә дә бәзи мәсиһиләрлә белә олмушду. Һәвари Бутрус онлар һагда јазмышды: «Сиз јолуну азмыш гојунлар кими идиниз, анҹаг инди ҹанынызы горујан чобанын вә нәзарәтчинин јанына гајытдыныз» (1 Бутрус 2:25).
Јеһоваја дөнмәклә сән ән дүзҝүн аддымы атаҹагсан. Бунунла Јеһованын гәлбини севиндирәҹәксән (Мәсәлләр 27:11). Билдијин кими, Јеһованын һиссләри вар вә бизим һәрәкәтләримиз Ону ја севиндирир, ја да кәдәрләндирир. Сөзсүз ки, Јеһова бизи Ону севмәјә, Она хидмәт етмәјә мәҹбур етмир (Ганунун тәкрары 30:19, 20). Мүгәддәс Китаб үзрә бир алим бу фикрә белә бир шәрһ вермишди: «Инсанын үрәјинин гапысынын бајыр тәрәфдә дәстәји јохдур. О, јалныз ичәридән ачылыр». Јеһоваја үрәкдән, мәһәббәтдән ирәли ҝәләрәк ибадәт едәндә бу гапыны ачырыг. Белә едәндә биз Она садиг олдуғумузу ҝөстәририк. Јеһова үчүн бундан дәјәрли һәдијјә јохдур. Бу, Онун үрәјини чох севиндирир. Һәгигәтән дә, Јеһоваја лајигинҹә ибадәт едәндә дујдуғумуз хошбәхтликлә һеч бир шеј мүгајисәјә ҝәлмәз (Һәвариләрин ишләри 20:35; Вәһј 4:11).
Үстәлик, сән јенидән мәсиһи кими Аллаһа ибадәт етмәјә башлајанда руһани тәләбатларын өдәниләҹәк (Мәтта 5:3). Белә ки, инсанлар нәјә ҝөрә дүнјаја ҝәлдикләрини билмәк истәјирләр. Онлар һәјатын мәнасы илә бағлы суалларына ҹаваб ахтарырлар. Чүнки Јеһова инсанлары бу ҹүр тәләбатла јарадыб. О, бизи елә јарадыб ки, Она ибадәт етмәк бизә хошбәхтлик ҝәтирсин. Јеһоваја мәһәббәтдән ирәли ҝәләрәк ибадәт етдијимизи анлајанда дујдуғумуз мәмнунлуг һеч нә илә мүгајисә олуна билмәз (Зәбур 63:1—5).
Бил ки, Јеһова сәнин Она дөнмәјини истәјир. Чохлу дуаларла, бөјүк диггәтлә сәнин үчүн бу брошүр һазырланыб. Јәгин ки, бу брошүрү сәнә ағсаггал вә ја һансыса һәмиманлын вериб. Сән буну артыг охумусан, бурада јазыланлара һај вермисән. Бүтүн бунлар сүбут едир ки, Јеһова сәни унутмајыб. Әксинә, О, јенидән сәни нәвазишлә Өзүнә ҹәлб едир (Јәһја 6:44).
Бәли, Јеһова итән хидмәтчиләрини һеч вахт унутмур. Буну билмәк неҹә дә хошдур. Донна адлы бир баҹы буну өз үзәриндә һисс етмишди. О дејир: «Мән јаваш-јаваш һәгигәтдән узаглашмышдым. Анҹаг Зәбур 139:23, 24 ајәләриндәки сөзләри тез-тез фикирләширдим: “Худаја, мәни јохла, гәлбими өјрән, мәни имтаһан ет, нараһат дүшүнҹәләрими бил, ҝөр мәндә пис мејил вармы. Әбәдијјәт јолунда мәнә бәләдчи ол!” Билирдим ки, мән бу дүнјаја мәхсус дејиләм. Һеч ҹүр дүнјаја ујғунлаша билмирдим. Һәм дә анлајырдым ки, мәним јерим Јеһованын тәшкилатыдыр. Јаваш-јаваш баша дүшдүм ки, Јеһова мәни атмајыб. Садәҹә мән Она дөнмәли идим. Чох хошбәхтәм ки, бу аддымы атдым!»
«Јаваш-јаваш баша дүшдүм ки, Јеһова мәни атмајыб. Садәҹә мән Она дөнмәли идим»
Биз дуа едирик ки, сән дә «Јеһованын бәхш етдији севинҹи» јенидән дадасан (Нәһәмја 8:10). Јеһоваја дөндүјүн үчүн һеч вахт пешман олмајаҹагсан.