Иман сынағы

Ибраһим пејғәмбәр оғлу Исһага Јеһованы севмәји вә Онун бүтүн сөзләринә инанмағы өјрәтмишди. Ҝүнләрин бир ҝүнү, Исһагын һарадаса 25 јашы оланда Јеһова Ибраһимә чох чәтин бир тапшырыг верир. Бу һансы тапшырыгдыр?

Аллаһ Ибраһим пејғәмбәрә бујурур: «Јеҝанә оғлуну ҝөтүрүб Муријјә дијарындакы дағда мәнә гурбан ҝәтир». Ибраһим Јеһованын нәјә ҝөрә она белә бир шеј тапшырдығыны баша дүшмүр. Буна бахмајараг, о, јенә дә Јеһоваја ҝүвәнир.

Сәһәри ҝүн дан јери сөкүлмәмиш, Ибраһим оғлу Исһагы вә ики нөкәрини ҝөтүрүб Муријјәјә јола дүшүр. Үч ҝүндән сонра онлар узагдан дағлары ҝөрүрләр. Ибраһим пејғәмбәр нөкәрләринә дејир ки, орада галсынлар. Өзү исә Исһагы да ҝөтүрүб даға галхыр. Ибраһим одунлары вә бычағы Исһага верир. Исһаг атасындан сорушур: «Бәс гурбанлыг һејван һарададыр?» Ибраһим ҹаваб верир: «Бала, гурбанлыг һејваны Јеһова өзү бизә јетирәҹәк».

Онлар ҝәлиб дағын башына чатанда гурбанҝаһ дүзәлтмәјә башлајырлар. Сонра Ибраһим Исһагын әл-голуну, ајағыны бағлајыб ону гурбанҝаһа узадыр.

Ибраһим әл атыб бычағы ҝөтүрүр. Һәмин ан Јеһованын мәләји ҝөјдән Ибраһимә дејир: «Ибраһим! Оғлуна һеч нә етмә! Инди билдим ки, сән Аллаһа ҝүвәнирсән. Чүнки Онун үчүн оғлуну гурбан вермәјә дә һазырсан». Сонра Ибраһим бујнузлары коллуға илишмиш бир гоч ҝөрүр. О, ҹәлд Исһагын әл-голуну ачыб, онун әвәзинә гочу гурбан ҝәтирир.

Һәмин ҝүндән етибарән, Јеһова Ибраһими досту адландырыр. Билирсән нијә? Она ҝөрә ки, Ибраһим Јеһованын ондан нәјә ҝөрә белә бир шеј истәдијини билмәсә дә, Јеһованын сөзүнә гулаг асыр.

Јеһова Аллаһ вердији сөзү Ибраһимә хатырладыр: «Мән сәни хејир-бәрәкәтли едәҹәјәм. Сәнин нәслини чохалдаҹағам». Бу о демәкдир ки, Јеһова бүтүн јахшы инсанлары Ибраһимин аиләси васитәсилә бәрәкәтли едәҹәк.