«Сүлһ ҝәтирән... шејләрә ҹан атаг»

ТӘЗӘ салынмыш јол һамар вә мөһкәм олур. Амма вахт кечдикҹә үзәриндә чатлар вә чухурлар әмәлә ҝәлә биләр. Тәһлүкәсиз вә јахшы вәзијјәтдә галмасы үчүн јолу вахтлы-вахтында тәмир етмәк ҝәрәкдир.

Ејнилә, һәрдән башгалары илә мүнасибәтләримиздә чәтинликләр вә һәтта «чатлар» јарана биләр. Һәвари Павел Ромадакы мәсиһчиләрин арасында фикир ајрылыгларынын олдуғуну јазмышды. О, һәмиманлыларына мәсләһәт едирди: «Сүлһ ҝәтирән вә бир-биримизи руһән инкишаф етдирән шејләрә ҹан атаг» (Ром. 14:13, 19). ‘Сүлһ ҝәтирән шејләрә ҹан атмаг’ нәјә ҝөрә ваҹибдир? Буну ҹәсарәтлә вә даһа јахшы неҹә едә биләрик?

Нәјә ҝөрә сүлһә ҹан атмалыјыг?

Јол вахтлы-вахтында тәмир олунмазса, кичик чатлар тәһлүкәли чухурлара чеврилә биләр. Һәлл олунмамыш фикир ајрылыглары да ејни тәһлүкәни дашыјыр. Һәвари Јәһја јазырды: «Ким десә ки, мән Аллаһы севирәм, амма өз гардашына нифрәт едирсә, о јаланчыдыр. Чүнки ҝөрдүјү гардашыны севмәјән, ҝөрмәдији Аллаһы неҹә севә билир?» (1 Јәһ. 4:20). Һәлл олунмамыш фикир ајрылығы нәтиҹәдә мәсиһчинин өз гардашына нифрәт етмәсинә сәбәб ола биләр.

Иса Мәсиһ ҝөстәрди ки, башгалары илә сүлһү бәрпа етмәјәндә Јеһова ибадәтимизи гәбул етмир. Иса шаҝирдләринә белә бир ҝөстәриш вермишди: «Әҝәр өз гурбаныны гурбанҝаһ гаршысына ҝәтирдијин заман орада јадына дүшсә ки, гардашынын сәнә гаршы бир шикајәти вар, гурбаныны орада гурбанҝаһын гаршысында гој, ҝет әввәлҹә гардашын илә барыш вә ондан сонра ҝәл, гурбаныны тәгдим ет» (Мат. 5:23, 24). Бәли, сүлһә ҹан атмағымызын башлыҹа сәбәби Јеһова Аллаһы разы салмаг истәјимиздирa.

Филипи шәһәриндәки јығынҹагда јаранан бир вәзијјәт сүлһә ҹан атмағын диҝәр сәбәбини ҝөстәрир. Ҝөрүнүр, ики руһани баҹы Еводија вә Синтихи арасындакы намәлум бир проблемә ҝөрә бүтүн јығынҹағын сүлһү тәһлүкә алтында иди (Филип. 4:2, 3). Ики инсан арасындакы һәлл олунмамыш фикир ајрылығы гыса бир вахтда һамынын гулағына чата биләр. Јығынҹагда мәһәббәт вә бирлији горумаг арзусу бизи һәмиманлыларымызла сүлһдә олмаға тәшвиг едир.

Иса демишди: «Сүлһпәрвәрләр нә бәхтијардырлар!» (Мат. 5:9). Сүлһә ҹан атмаг севинҹ вә мәмнунлуг ҝәтирир. Үстәлик, инсанларла сүлһдә олмаг сәһһәтимизә јахшы тәсир ҝөстәрир, чүнки «үрәјин раһатлығы ҹана һәјат верәр» (Сүл. мәс. 14:30). Үрәкдә кин сахламаг исә хәстәләнмәк тәһлүкәсини артыра биләр.

Әксәр мәсиһчиләр сүлһә ҹан атмағын ваҹиб олдуғу илә разылашсалар да, ола билсин, сән һәмиманлыларла проблемләри неҹә һәлл етмәји билмирсән. Ҝәл бу ишдә бизә көмәк едәҹәк Мүгәддәс Китаб принсипләрини нәзәрдән кечирәк.

Проблеми сакитҹә мүзакирә етмәк сүлһү бәрпа едә биләр

Јолун үстүндәки кичик чатлары, адәтән, јамаг вурмагла тәмир едирләр. Гардашларымызын хырда сәһвләрини бағышлаја вә үстүнү өртә биләрикми? Бу үсулу әксәр проблемләрин һәлли үчүн истифадә етмәк олар, чүнки һәвари Петерин јаздығы кими, «мәһәббәт бир чох ҝүнаһын үстүнү өртәр» (1 Пет. 4:8).

Амма бәзән проблем елә ҹидди ола биләр ки, она садәҹә мәһәл гојмамаг мүмкүн дејил. Ҝөрүн, исраиллиләр Вәд олунмуш дијарда мәскунлашандан тез сонра нә баш вермишди. «Рувен өвладлары, Гад өвладлары, Менашше гәбиләсинин јарысы» Иордан чајынын јанында «мөһтәшәм ҝөрүнүшлү гурбанҝаһ гурдулар». Диҝәр гәбиләләр фикирләшдиләр ки, гурбанҝаһ јаланчы аллаһлара ибадәт етмәк мәгсәдилә уҹалдылыб вә бу мәсәләјә садәҹә ҝөз јума билмәдиләр. Онлар мүһарибәјә һазырлашдылар (Јешуа 22:9-12).

Јәгин, онларын бәзиләри гардашларынын пис иш ҝөрдүкләрини зәнн етмәјә кифајәт гәдәр әсаслары олдуғуну вә гәфил һүҹумун аз иткиләр ҝәтирәҹәјини дүшүнүрдүләр. Амма тәләм-тәләсик нә исә етмәкдәнсә, Иордан чајынын гәрб саһилиндәки гәбиләләр проблеми мүзакирә етмәк үчүн гардашларынын јанына өз нүмајәндәләрини ҝөндәрдиләр. Онлар сорушдулар: «Нәдир Исраилин Аллаһына белә хәјанәт етдиниз? Нијә Онун јолундан дөндүнүз?» Гурбанҝаһ тикән гәбиләләрин хәјанәт етмәдикләри мәлум олду. Бәс онлар иттиһамлара неҹә реаксија ҝөстәрдиләр? Онлар бүтүн һирсләрини гардашларынын үзәринә төкдүләрми вә ја онларла данышмагдан имтина етдиләрми? Јох, онлар мүлајим ҹаваб вердиләр вә изаһ етдиләр ки, бу иши Јеһоваја хидмәт етмәк арзусундан ирәли ҝәләрәк едибләр. Онларын белә ҹаваб вермәләри Јеһова илә мүнасибәтләрини горуду вә һәјатларыны хилас етди. Анлашылмазлығын сакитҹә мүзакирә едилмәси сајәсиндә проблем һәлл олунду вә сүлһ бәргәрар едилди (Јешуа 22:13-34).

Ҹидди тәдбирләрә кечмәздән өнҹә, диҝәр исраиллиләр мүдрик давранараг проблеми Рувен өвладлары, Гад өвладлары вә Менашше гәбиләсинин јарысы илә мүзакирә етдиләр. Аллаһын Кәламы бујурур: «Гәзәбләнмәјә тәләсмә, чүнки гәзәб ағылсызларын үрәјиндә јува салар» (Ваиз 7:9). Мүгәддәс Јазыларда ҝөстәрилдији кими, һәмиманлыларымызла ҹидди проблемләри һәлл етмәјин ән јахшы үсулу ону сакитҹә вә ачыгҹа мүзакирә етмәкдир. Әҝәр үрәјимиздә кин сахлајыр вә хәтримизә дәјән һәмиманлымыза јахынлашмырыгса, Јеһовадан хејир-дуа ҝөзләјә биләрикми?

Тутаг ки, гардаш вә ја баҹы бизә јахынлашыб онун гәлбинә тохундуғумузу дејир вә бәлкә дә, бизи јаландан иттиһам едир, бәс онда неҹә? «Һәлим ҹаваб һирси јатырар», — дејә Мүгәддәс Китаб ҹаваб верир (Сүл. мәс. 15:1). Иттиһам олунан гәбиләләр һәрәкәтләринин сәбәбини мүлајим, лакин ајдын тәрздә изаһ етмәклә ҝәрҝинлији арадан галдырдылар. Проблеми һәлл етмәк үчүн тәшәббүсү кимин өз үзәринә ҝөтүрмәсиндән асылы олмајараг, өзүндән соруш: «Сүлһ олсун дејә һансы сөзләри сечмәлијәм, сәсимин тону неҹә олмалыдыр вә неҹә давранмалыјам?»

Дилиндән мүдрикҹәсинә истифадә ет

Јеһова баша дүшүр ки, нараһатчылыгларымызы киминләсә бөлүшмәјә еһтијаҹымыз вар. Һәмиманлыларымызла олан фикир ајрылыгларыны һәлл етмәриксә, башгаларыны да бу мәсәләјә гатмаг еһтималы јаранаҹаг. Үрәјимиздә јығылыб галан кин-күдурәт асанлыгла тәнгиди сөзләрә чеврилә биләр. Дилин дүзҝүн истифадә едилмәмәсинә даир Сүлејманын мәсәлләри 11:11 ајәсиндә дејилир: «Шәрин гарғышы ораны [шәһәри] виран гојар». Ејнилә, һәмиманлымыз һагда дедијимиз дүшүнүлмәмиш сөзләр шәһәрәбәнзәр јығынҹағын сүлһүнү поза биләр.

Анҹаг сүлһә ҹан атмаг о демәк дејил ки, биз баҹы-гардашларымыз һагда үмумијјәтлә данышмамалыјыг. Һәвари Павел һәмиманлыларына мәсләһәт вермишди: «Ағзыныздан һеч бир чүрүк сөз чыхмасын». Сонра исә әлавә етмишди: «Руһи инкишаф үчүн јахшы сөз сөјләјин ки, сизи динләјәнләрә немәт версин. [...] Амма бир-биринизә гаршы лүтфкар, шәфгәтли олун вә... бир-биринизи бағышлајын» (Ефес. 4:29-32). Сөзләринлә, јахуд һәрәкәтләринлә хәтринә дәјдијин һәмиманлын сәнә јахынлашырса, хүсусән дә о сәнин барәндә диҝәрләринин јанында һеч вахт пис бир шеј сөјләмәјибсә, ондан үзр истәјиб барышмаг јахшы олмаздымы? Бунун кими дә, әҝәр биз һәмиманлыларымыз һаггында һәмишә мүсбәт данышан адам кими танынырыгса, бу, фикир ајрылыглары јарананда сүлһү бәрпа етмәјимизи асанлашдыраҹаг (Лука 6:31).

Аллаһа ‘чијин-чијинә хидмәт едәк

Гејри-камил олдуғумуз үчүн хәтримизә дәјән инсанлардан кәнар ҝәзмәјә, өзүмүзә гапылмаға мејллијик. Амма бу, һеч дә мүдрик һәрәкәт дејил (Сүл. мәс. 18:1). Биз, Јеһованын адыны дашыјан јекдил халг кими, Она ‘чијин-чијинә хидмәт етмәјә’ гәти гәрарлыјыг (Сеф. 3:9).

Башгаларынын дедији дүшүнүлмәмиш сөзләри вә ја јерсиз һәрәкәтләри һеч вахт бу гәтијјәтимизи зәифләтмәмәлидир. Мәбәддә ҝәтирилән тәгдимләрин Исанын фидијә гурбанлығы илә әвәз олунмасындан бир нечә ҝүн әввәл вә Исанын дин алимләрини ачыгҹа мүһакимә етмәсиндән бир гәдәр сонра Иса ‘доланмаг үчүн әлиндә олан бүтүн пулуну верән’ дул гадына диггәт јетирмишди. Иса бу гадыны дајандырмаға чалышдымы? Хејр. Әксинә, Јеһованын о вахтлар олан јығынҹағыны гадынын сәдагәтлә дәстәкләмәсини мүсбәт гијмәтләндирди (Лука 21:1-4). Башга инсанларын һагсыз давранышы һәмин гадыны Јеһоваја ибадәти дәстәкләмәк борҹундан азад етмирди.

Баҹы вә ја гардашымызын давранышынын мәсиһчијә јарашмадығыны, һәтта әдаләтсиз олдуғуну зәнн етсәк дә, неҹә реаксија ҝөстәрәҹәјик? Бунун Јеһоваја бүтүн үрәкдән ибадәт етмәк гәтијјәтимизи зәифләтмәсинә јол верәҹәјикми? Јохса Аллаһын јығынҹағында сүлһү горумаг үчүн јаранан һәр бир фикир ајрылығыны ҹәсарәтлә һәлл едәҹәјик?

«Мүмкүнсә, — Мүгәддәс Јазылар мәсләһәт едир, — әлиниздән ҝәлдији гәдәр бүтүн адамларла сүлһдә олун» (Ром. 12:18). Ҝәлин бу мәсләһәтә гәтијјәтлә әмәл едәк вә һәјата апаран јолда мөһкәм дураг.

[Һашијә]

[17-ҹи сәһифәдәки шәкил]

Еводија вә Синтихи сүлһә ҹан атмалы идиләр

[18-ҹи сәһифәдәки шәкил]

Сүлһ олсун дејә һансы сөзләри сечмәлијик, сәсимизин тону неҹә олмалыдыр вә неҹә давранмалыјыг?