Пејғәмбәрләрдән нүмунә ҝөтүрүн — Микеја
1. Микеја пејғәмбәри һансы суал нараһат едирди вә нәјә ҝөрә онун чатдырдығы хәбәр бош сөзләр дејилди?
1 «Бу пис дүнјанын сону нә вахт ҝәләҹәк?» Ола билсин, Исраил вә Јәһуда падшаһлыгларына гаршы Аллаһын һөкм хәбәрини бәјан едән Микеја пејғәмбәри дә белә бир суал нараһат едирди. Амма онун чатдырдығы хәбәр садәҹә бош сөзләр дејилди. Микејанын јашадығы дөврдә, јәни б. е. ә. 740-ҹы илдә Јеһованын Самаријаја гаршы дедији сөзләр јеринә јетди (Мик. 1:6, 7). Даһа сонра исә б. е. ә. 607-ҹи илдә Јерусәлим мәһв едилди (Мик. 3:12). Бәс биз бу ҝүн Јеһованын һөкмүнүн јеринә јетмәсини ҝөзләјәркән Микеја пејғәмбәри неҹә тәглид едә биләрик?
2. Јеһованын ҝүнүнү ҝөзләјәркән неҹә вә нә үчүн сәбир ҝөстәрмәлијик?
2 Сәбирли ол. Микеја пејғәмбәр јазмышды: «Мән исә Рәббә бахаҹағам, мәни хилас едән Аллаһы ҝөзләјәҹәјәм» (Мик. 7:7). Әлбәттә, о, сонун ҝәлишини ҝөзләјәркән әлини әлинин үстүнә гојуб отурмурду. Јеһованын она һәвалә етдији пејғәмбәрлик иши илә мәшғул олурду. Јеһованын ҝүнүнү ҝөзләјәркән биз һәмчинин мүгәддәс һәјат сүрмәли вә Аллаһа сәдагәтли галмалыјыг (2 Пет. 3:11, 12). Јеһованын сәбри сајәсиндә инсанларын төвбәјә ҝәлмәк имканы вар (2 Пет. 3:9). Буна ҝөрә дә биз Аллаһын пејғәмбәрләрин сәбрини тәглид етмәклә бағлы ҝөстәришинә әмәл етмәјә чалышырыг (Јаг. 5:10).
3. Биз нә үчүн Јеһовадан мүгәддәс руһ диләмәлијик?
3 Јеһованын гүввәсинә архалан. Микеја чәтин тапшырыглар алмасына бахмајараг, бу иши јеринә јетирмәк үчүн Јеһованын ҝүҹүнә архаланырды (Мик. 3:8). Һеч дә тәәҹҹүблү дејил ки, Мүгәддәс Китаб Аллаһын бизә ҝүҹ верәҹәјинә әмин олмаға тәшвиг едир. О, јорғун олан кәсләрә бол-бол ҝүҹ верир ки, онлар теократик мәсулијјәтләрини иҹра едә билсинләр (Мәз. 84:5, 7; Јешаја 40:28—31). Мүгәддәс хидмәти иҹра едәркән шәхсән сән бунун шаһиди олмусанмы? Мүнтәзәм олараг Јеһовадан гүдрәтли мүгәддәс руһу илә сәнә көмәк етмәсини хаһиш едирсәнми? (Лука 11:13).
4. Микеја пејғәмбәрин һәјат јолундан өзүмүзә һансы нүмунәни ҝөтүрә биләрик?
4 Бүтүн өмрү боју Аллаһын ирадәси Микејанын һәјатында ән ваҹиб јери тутуб. Әтрафында позғунлуғун баш алыб ҝетмәсинә бахмајараг, о, садиг галмаға гәтијјәтли иди. Ејнилә, бизим дүрүстлүјүмүз дә һәр ҝүн сынаныр. Буна ҝөрә дә ҝәлин «даим вә әбәди Аллаһымыз Рәббин ады илә [ҝетмәк]» гәрарымызы мөһкәмләндирәк (Мик. 4:5).