Nəğmələr Nəğməsi

7 «Səndəlli ayaqların nə gözəldir,

Ey xanım qız!

Sağrıların cavahirə bənzəyir,

Elə bil, usta əlindən çıxıb.

Qarnın buğda topasıdır,

Ətrafında zanbaqlar.

 3 Döşlərin bir cüt maral balası,

Əkiz ceyran balasıdır.+

Gözlərin+ Həşbundakı+,

Bat-Rabbim qapısındakı hovuzlara bənzər.

Burnun Dəməşqə baxan

Livan qülləsidir.

 5 Başın Karmel+ dağına bənzər,

Tellərin+ bənövşəyi yuna.+

 6 Nə qəşəngsən, nə şirinsən,

Ey dilbər, verdiyin zövqə zövq çatmaz!

 7 Qamətin xurma ağacına bənzər,

Döşlərin xurma salxımlarıdır.+

 8 Dedim “xurma ağacına çıxım,

Meyvəli budaqlarından tutum”.

Kaş döşlərin üzüm salxımı olaydı,

Nəfəsin alma ətri qoxaydı,

 9 Damağın əla şərab olaydı».

«Qoy o, şirin-şirin yatanların dodağından axıb

Məhbubumun damağını məst etsin.

10 Mən məhbubumun yarıyam,+

Onun meyli mənədir.

11 Gəl, ey məhbubum,

Çöllərə çıxaq,

Xınagüllər arasında yuva quraq.+

12 Sübhdən oyanıb, üzüm bağlarına gedək,

Baxaq meynələr zoğ atıbmı,

Çiçəklər gül açıbmı,+

Narlar çiçəklənibmi.+

13 Adamkökünün+ ətri gəlir,

Qapımızda cürbəcür meyvələr var.+

Təzədən də, köhnədən də

Səninçün saxlamışam, ey məhbubum».