Birinci Salnamələr

13 Davud minbaşılarla, yüzbaşılarla və bütün başçılarla+ məsləhətləşdi. 2 Sonra bütün İsrail icmasına dedi: «Əgər sizin gözünüzdə xoşdursa və Allahımız Yehovaya məqbuldursa, gəlin İsrailin bütün bölgələrindəki qardaşlarımıza, həmçinin öz şəhərlərində* yaşayan kahinlərə və lavililərə+ xəbər göndərək ki, gəlib bizə qoşulsunlar. 3 Gedib Allahımızın sandığını gətirək».+ Onlar Talutun vaxtında sandığı yaddan çıxarmışdılar.+ 4 Bu fikir hamının ürəyincə oldu, bütün icma bu işə qol qoydu. 5 Beləcə, Davud Kiryat-Yarimdən Allahın sandığını gətirmək üçün Misir çayından tutmuş Ləbu-Həməsədək+ bütün İsraili topladı.+

6 Davud və bütün İsrail Yəhudaya məxsus olan Baalata+, yəni Kiryat-Yarimə taxtını kərrublar üzərində* quran Yehova Allahın sandığını gətirməyə getdi.+ (Xalq sandığın önündə Allahın adını çağırırdı.) 7 Onlar Allahın sandığını təzə arabaya qoyub+ Əbunədəbin evindən çıxartdılar. Üzzah və Əxyu arabanın qabağında gedirdi.+ 8 Davud və bütün İsrail Allahın önündə böyük coşqu ilə şənlik edir, çəngdə, başqa telli alətlərdə, qavalda+, sincdə+ və kərənayda çalıb-oxuyurdular.+ 9 Gələ-gələ Kidunun xırmanına çatdılar. Orada heyvanlar az qalmışdı sandığı aşırsın. Üzzah tez əlini uzadıb sandığı tutdu. 10 Onda Yehova Üzzaha bərk qəzəbləndi, əlini sandığa uzatdığı üçün onu vurdu.+ O, Allahın önündə öldü.+ 11 Davud Yehovanın Üzzaha qəzəbləndiyinə görə dilxor oldu*. Həmin yer bu günədək Farəs-Üzzah* adlanır.

12 O gün Davud Allahdan qorxub dedi: «Allahın sandığını yanıma necə gətirim?»+ 13 O, sandığı özünün yaşadığı yerə, Davud şəhərinə gətirmədi. Onu catlı Abid-Ədumun evinə göndərdi. 14 Allahın sandığı üç ay catlı Abid-Ədumun evində qaldı. Yehova onun külfətinə və mal-mülkünə bərəkət verdi.+