Əyyub
28 Bəli, gümüşün mədəni var,
Qızılı saflaşdırmaq üçün yer var.+
2 Dəmir torpaqdan çıxarılır,
Mis qayalardan alınır.+
3 İnsan qaranlığı məğlub edir,
Sonacan zülmətdə, qaranlıqda
Filiz axtarır.
4 Yurdlardan uzaqlarda, insan ayağı dəyməmiş,
Xatırlanmayan yerlərdə mədən açır.
Bəziləri kəndirdən sallanıb aşağı enir.
5 Yerin üstündə azuqə yetişir,
Altı isə, sanki, alovdan təlatümə gəlir*.
6 Orada daşlarda göy yaqut,
Torpaqda qızıl var.
7 Oranın yolunu yırtıcı quşlar bilməz,
Qara çalağanın gözü görməz,
8 Məğrur heyvanlar oranı tapdalamayıb,
Oraya gənc aslanın ayağı dəyməyib.
9 İnsan əli çaxmaqdaşını çapır,
Dağları yerindən oynadır.
10 Qayalıqda su arxları+ açır,
Gözü hər cür qiymətli daşı sezir.
11 Çayların mənbəyinə bənd qoyur,
Gizlini aşkara çıxarır.
14 Dərin sular deyir: “Məndə yoxdur!”
Dəniz də deyir: “Məndə yoxdur!”+
15 O, saf qızılla alınmaz,
Onun dəyərində gümüş çəkilə bilməz,+
16 Ofir qızılına,+
Damarlı əqiqə, göy yaquta satılmaz.
17 Qızıl və şüşə ona tay ola bilməz,
Xalis qızıl qaba dəyişilməz.+
18 Yanında mərcanın, dağ büllurunun adı belə, çəkilməz,+
Çünki hikmət mirvaridən də qiymətlidir.
19 Kuş topazı+ ona tay ola bilməz,
Onu ən saf qızıla ala bilməzsən.
20 Bəs hikmət haradan gəlir?
Dərrakənin mənbəyi haradır?+
21 O, bütün canlıların gözündən gizlidir,+
Göydə uçan quşlardan da gizlədilib.
22 Həlak və ölüm deyir:
“Qulağımız ancaq sorağını eşidib”.
23 Onun məskənini yalnız Allah bilir,
O bilir onu necə tapmaq olar.+
24 Çünki O, dünyanın ucqarlarınadək baxır,
Səma altında hər şeyi görür.+
25 O, küləyə+ güc verəndə,
Suları ölçəndə,+
26 Yağışa qanun qoyanda,+
Qara buluda, şimşəyə yol cızanda,+
27 Hikməti gördü, onu izah etdi,
Onu bərqərar etdi, sınaqdan keçirdi.
28 İnsana dedi: