Əyyub
39 Sən dağ keçilərinin+ doğduğu vaxtı bilirsən?
Maralların doğduğunu görmüsən?+
2 Aylarının nə vaxt tamam olduğunu hesablamısan?
Doğacaqları vaxtı bilirsən?
3 Onlar yerə çöküb balalayır,
Ağrıdan azad olurlar.
4 Balaları güclənir, çöllərdə böyüyürlər,
Gedirlər və onların yanına qayıtmırlar.
5 Bəs çöl eşşəyinin ipini kim açıb?+
Çöl eşşəyini kim asudə buraxıb?
6 Çölləri ona məskən verdim,
Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 O, şəhərdəki səs-küyə gülür,
Heyvanları işlədənin səsini eşitmir.
8 Otlaq tapmaq üçün təpələri gəzir,
Yaşıl ot axtarır.
9 Heç çöl öküzü sənə qulluq edər?+
Heç o, tövləndə gecələyər?
10 Heç o, sənin ardınca vadidə torpaq şumlayar?
Şırımdan çıxmasın deyə, onu iplə tuta bilərsən?
11 Güc-qüvvətinə güvənib
Ağır işini ona tapşırarsan?
12 Taxılını gətirib
Xırmanına yığacağına əmin ola bilərsən?
13 Baxma ki, dəvəquşu şən-şən qanadlarını çırpır,
Heç onun qanadı, pərləri leyləyinkinə tay ola bilər?+
14 O, yumurtalarını yerə qoyur,
Qumda isidir.
15 Amma unudur ki, onlar ayaq altda qalıb sınar,
Onları çöl heyvanları tapdalayar.
16 Balalarına qarşı rəhmsizdir, elə bil, ögeydirlər,+
Qorxmur ki, zəhməti hədər gedər.
17 Çünki Allah hikməti ondan əsirgəyib,
Ona dərrakədən pay verməyib.
18 Amma ayağa qalxıb qanadlarını çırparkən
Ata da, atlıya da gülər.
19 Bəs ata qüvvəti sən vermisən?+
Boynuna dalğalanan yalı sən taxmısan?
20 Onu çəyirtkə kimi hoppandıra bilərsən?
Onun məğrur fınxırtısı vahimə doğurur.+
22 Qorxuya gülür, heç nədən hürkmür,+
Qılınc qabağından geri çəkilmir.
23 Nizə ucu, mizraq parıldayır,
Oxdan ona dəyib cingildəyir.
24 Coşur, irəli şığıyır,
Şeypur səsini eşidəndə dura bilmir*.
25 Şeypur çalınanda coşub kişnəyir,
Döyüş qoxusunu uzaqdan duyur,
Sərkərdələrin nərəsini, döyüş harayını eşidir.+
26 Məgər şahin sənin ağlın sayəsində havada süzür,
Qanadını cənuba gərir?
28 O, yalçın qayada gecələyir,
İstehkamı sıldırım qayadadır.
30 Balaları qurtum-qurtum qan içir,
Harada leş olsa, o da oradadır».+