Haşiyə

a İsa müxtəlif məsəllər çəkirdi: onları həyatdan götürür, müqayisə edir, qarşı-qarşıya qoyur və məcazlardan istifadə edirdi. O, məsəllərdən — adətən özünə mə’nəvi və ya ruhani həqiqəti daxil edən qısa, uydurulmuş əhvalatlardan istifadə etməkdə yaxşı tanınmışdı.