Nəğmə 98
Padşahlıq toxumunu səpirik
1. Rəbbi ürəkdən hər sevən kəs
Səpin işinə qoy gəlsin.
Örnək götürsün Məsihdən o,
Ustad izləriylə getsin.
Yayırsan müjdə sən mərd-mərdanə,
Səpirsən toxum qəlblərə.
Çıxmaz zəhmətin, bil ki, əsla boşa
Rəbb üçün gətirər bol bəhrə.
2. Hərdən toxumlar düşəcəklər
Çox sərt, daşlaşmış ürəyə.
Sözü eşitcək sevinsə də,
Verməz bu toxum səmərə.
Qəlbdə acgözlük salıbsa yuva,
Sözü boğacaq tikanlar.
Münbit torpağa əkilən hər toxum
Görəcəksən, verər qat-qat bar.
3. Biçin məhsuldar olacaqdır,
Sən can yandırsan insana.
Göstər məhəbbət, səbirli ol,
Müjdə yol tapar qəlbinə.
Gərək bu yolda olasan dəstək,
Onlar aşsınlar qorxunu.
Əmin ol, bəhrə biçəcəksən çoxlu
Əsirgəmə heç vaxt gücünü.
(Həmçinin baxın: Mət. 13:19—23; 22:37.)