Ecclesiastes

2 Ako mismo miingon sulod sa akong kasingkasing:+ “Ari karon, sulayan ko ikaw sa pagmaya.+ Labot pa, pagpahimulos sa maayo.”+ Ug, tan-awa! kana usab kakawangan. 2 Ako miingon sa katawa: “Binuang!”+ ug sa pagmaya:+ “Unsay ginabuhat niini?”

3 Ako nagsusi uban sa akong kasingkasing pinaagi sa paglipay sa akong unod uban sa bino,+ samtang akong gitultolan ang akong kasingkasing uban sa kaalam,+ bisan sa pagpahimulos sa kabuangan hangtod nga akong makita kon unsay makuha sa mga anak sa tawo sa ilang gihimo ilalom sa langit sulod sa gidaghanon sa mga adlaw sa ilang kinabuhi.+ 4 Naghimo ako ug mas dagkong mga buhat.+ Nagtukod ako ug mga balay alang sa akong kaugalingon;+ nagtanom ako ug mga parasan alang sa akong kaugalingon.+ 5 Naghimo ako ug mga tanaman ug mga parke alang sa akong kaugalingon,+ ug nagtanom ako niini sa tanang matang sa mga bungahoy. 6 Naghimo ako ug mga linaw sa tubig alang sa akong kaugalingon,+ aron matubigan niini ang lasang, nga magpatubo sa mga kahoy.+ 7 Nakabaton ako ug mga sulugoong lalaki ug mga sulugoong babaye,+ ug nakabaton ako ug mga anak sa panimalay.+ Nakabaton usab ako ug kahayopan, mga baka ug mga karnero nga daghan kaayo, nga mas daghan kay sa tanang nahauna kanako sa Jerusalem.+ 8 Nakatigom usab ako ug plata ug bulawan alang sa akong kaugalingon,+ ug katigayonan nga alang sa mga hari ug sa sakop nga mga distrito.+ Nakahupot ako ug mga lalaking mag-aawit ug mga babayeng mag-aawit+ alang sa akong kaugalingon ug ang tumang kalipay+ sa mga anak nga lalaki sa mga tawo, usa ka babaye, bisan mga babaye.+ 9 Ug ako midako ug miuswag nga labaw kang bisan kinsa nga nahauna kanako sa Jerusalem.+ Dugang pa, ang akong kaalam nagpabiling akoa.+

10 Ug bisan unsa nga gitinguha sa akong mga mata wala ko ihikaw niini.+ Wala nako pugngi ang akong kasingkasing sa bisan unsang matang sa pagmaya, kay ang akong kasingkasing nagmalipayon tungod sa tanan kong kahago,+ ug kini nahimong akong bahin sa tanan kong kahago.+ 11 Ug ako mismo mitan-aw sa tanan ko nga mga buhat nga nahimo sa akong mga kamot ug sa kahago nga akong gibudlayan sa pagbuhat,+ ug, tan-awa! ang tanan kakawangan ug usa ka paggukod sa hangin,+ ug walay bisan unsang mapuslanon ilalom sa adlaw.+

12 Ug ako mismo miliso sa pagtan-aw sa kaalam+ ug sa tinonto ug sa kabuangan;+ kay unsay mabuhat sa yutan-ong tawo nga moabot sunod sa hari? Ang butang nabuhat na sa katawhan. 13 Ug nakita ko mismo nga mas mapuslanon ang kaalam kay sa kabuangan,+ ingon nga mas mapuslanon ang kahayag kay sa kangitngit.+

14 Ug mahitungod sa maalamon, ang iyang mga mata anaa sa iyang ulo;+ apan ang hungog nagpadayon sa paglakaw diha sa tumang kangitngit.+ Ug nasayran ko usab gayod nga usa ra ang dangatan nilang tanan.+ 15 Ug ako miingon diha sa akong kasingkasing:+ “Ang dangatan sa usa ka hungog+ modangat usab kanako, oo, kanako.”+ Nan, nganong ako nahimong hilabihan gayod ka maalamon+ niadtong panahona? Ug ako miingon sulod sa akong kasingkasing: “Kini usab kakawangan.” 16 Kay walay handomanan sa tawong maalamon nga labaw kay sa hungog hangtod sa panahong walay tino.+ Sa mga adlaw nga miabot na, ang tanan tino nga nahikalimtan; ug sa unsang paagi ang maalamon mamatay? Kauban sa hungog.+

17 Ug gidumtan ko ang kinabuhi,+ tungod kay ang buhat nga nahimo ilalom sa adlaw maoy malisod sa akong panglantaw,+ kay ang tanang butang kakawangan ug usa ka paggukod sa hangin.+ 18 Ug ako mismo nagdumot sa tanan kong kahago nga akong gihagoan sa ilalom sa adlaw,+ nga akong ibilin sa tawo nga moabot sunod kanako.+ 19 Ug kinsay nasayod kon siya mahimong maalamon o buangbuang?+ Bisan pa niana siya mogahom ibabaw sa tanan kong kahago nga akong gihagoan ug nga akong gipakitaan ug kaalam ilalom sa adlaw.+ Kini usab kakawangan. 20 Ug gihimo ko nga mawad-ag paglaom ang akong kasingkasing+ labot sa tanan kong kahago nga akong gihagoan sa ilalom sa adlaw. 21 Kay adunay tawo kansang kahago inubanan sa kaalam ug sa kahibalo ug sa kahanas,+ apan ngadto sa tawo nga wala maghago sa maong butang ihatag ang bahin sa maong tawo.+ Kini usab kakawangan ug usa ka dakong katalagman.+

22 Kay unsay naangkon sa tawo sa tanan niyang kahago ug sa pagsingkamot sa iyang kasingkasing diin siya naghago ilalom sa adlaw?+ 23 Kay sa tanan niyang mga adlaw ang iyang buluhaton maoy kasakitan ug kagul-anan,+ usab sa magabii ang iyang kasingkasing dili makapahulay.+ Kini usab kakawangan lamang.

24 Wala nay laing mas maayo alang sa tawo kay sa mokaon siya ug moinom ug himoon niya ang iyang kalag nga makapahimulos ug maayo sa iyang kahago.+ Kini nakita ko usab gayod, nga kini gikan sa kamot sa matuod nga Diyos.+ 25 Kay kinsay nagakaon+ ug nagainom nga labi pang maayo kay kanako?+

26 Kay ngadto sa tawo nga maayo sa iyang atubangan+ siya naghatag ug kaalam ug kahibalo ug pagmaya,+ apan ngadto sa makasasala siya naghatag sa buluhatong pagtigom ug pagpundok aron lamang ihatag ngadto sa usa nga maayo sa atubangan sa matuod nga Diyos.+ Kini usab kakawangan ug usa ka paggukod sa hangin.+