16 Apan nagpadayon sila sa pagbugalbugal+ sa mga mensahero sa matuod nga Diyos ug nagtamay sa iyang mga pulong+ ug nagyagayaga+ sa iyang mga manalagna, hangtod nga ang kaaligutgot+ ni Jehova midangat batok sa iyang katawhan, hangtod nga wala nay pagkaayo.+

33 Ug ikaw matarong+ kon mahitungod sa tanan nga midangat kanamo, kay ikaw milihok sa pagkamatinumanon,+ apan kami mao ang nagdinaotan pag-ayo.+

14 Kadtong tanan nga nahigugma pag-ayo kanimo mao ang nakalimot kanimo.+ Dili ikaw ang ilang gipangita. Kay sa hampak sa usa ka kaaway ako naghampak kanimo,+ sa kastigo sa usa nga mabangis,+ tungod sa kadagaya sa imong kasaypanan;+ ang imong mga sala midaghan.+

17 Ug siya miingon kanako: “Nakita mo ba kini, Oh anak sa tawo? Gamay ra ba nga butang alang sa balay sa Juda nga buhaton ang dulumtanang mga butang nga ilang gihimo dinhi, nga ilang pagapun-on ang yuta sa kapintasan+ ug nga ila akong pasuk-on pag-usab, ug ania, ilang ginaduso sa akong ilong ang sanga?

7 Imoha, Oh Jehova, ang pagkamatarong, apan kanamo ang kaulawan sa nawong sama niining adlawa,+ sa mga tawo sa Juda ug sa mga molupyo sa Jerusalem ug sa tanan nga iya sa Israel, kadtong haduol ug kadtong halayo diha sa tanang kayutaan nga ngadto niana ikaw nagpatibulaag kanila tungod sa pagkadili-matinumanon nga ilang gihimo batok kanimo.+

16 Oh Jehova, sumala sa tanan mong mga buhat sa pagkamatarong,+ palihog, hinaot ang imong kasuko ug ang imong kaaligutgot motalikod sa imong siyudad nga Jerusalem, ang imong balaang bukid;+ kay, tungod sa among mga sala ug tungod sa kasaypanan sa among mga katigulangan,+ ang Jerusalem ug ang imong katawhan nahimong tumong sa pakaulaw sa tanan nga naglibot kanamo.+