12 Kay ang tawo+ usab wala masayod sa iyang panahon.+ Ingon sa mga isda nga nasikop sa daotang pukot,+ ug sama sa mga langgam nga nabitik sa usa ka bitik,+ mao man usab ang mga anak sa mga tawo nalit-agan sa malisod nga panahon,+ sa dihang kini kalit nga modangat kanila.+

12 “Bisan asa nga dalan sila molakaw, akong bukharon sa ibabaw nila ang akong pukot.+ Sama sa naglupad nga mga linalang sa kalangitan akong ipaubos sila.+ Akong disiplinahon sila subay sa gitaho ngadto sa ilang katigoman.+

17 Mao ba kana ang hinungdan nga iyang haw-asan ang iyang baling, ug kinahanglan bang magpadayon siya sa pagpamatay sa kanasoran sa walay kukaluoy?+