16 Tungod niini, si Haring David misulod ug milingkod sa atubangan ni Jehova ug miingon: “Kinsa ba ko, Oh Jehova nga Diyos? Ug unsa ba ang akong panimalay nga imo mang gibuhat kining tanan kanako?+ 17 Ug dili kay kana ra, Oh Diyos, naghisgot pa gyod ka nga ang panimalay sa imong alagad magpabilin sa taas kaayong panahon sa umaabot,+ ug imo kong gilantaw nga daw usa ka tawo nga takos sa dugang pa nga pagbayaw,* Oh Jehova nga Diyos. 18 Unsa pa may ikasulti kanimo sa imong alagad nga si David bahin sa imong pagpasidungog kanako nga ikaw nakaila man kaayo sa imong alagad?+ 19 Oh Jehova, tungod sa imong alagad ug sa gikahukom sa imong kasingkasing,* imong gibuhat kining tanang dagkong butang pinaagi sa pagpadayag sa imong pagkagamhanan.+ 20 Oh Jehova, walay sama kanimo,+ ug walay laing Diyos gawas kanimo;+ ang tanan nga among nadungog nagpamatuod niini. 21 Ug unsang nasora sa yuta ang sama sa Israel nga imong katawhan?+ Ikaw, ang matuod nga Diyos, miadto sa pagtubos kanila aron mahimo silang imong katawhan.+ Imong gipabantog ang imong ngalan pinaagi sa imong dagko ug makapahingangha nga mga buhat,+ nga nag-abog sa mga nasod pahilayo sa imong katawhan,+ kinsa imong gitubos gikan sa Ehipto. 22 Gihimo nimo ang Israel ingong imong katawhan hangtod sa hangtod;+ ug ikaw, Oh Jehova, nahimong ilang Diyos.+