ELISABET

[Gr., E·lei·saʹbet gikan sa Heb., ʼE·li·sheʹvaʽ, nga nagkahulogang “Ang Akong Diyos Maoy Dagaya; Diyos sa Kadagaya”].

Ang mahinadlokon-sa-Diyos nga asawa sa saserdote nga si Zacarias ug ang inahan ni Juan nga Tigbawtismo. Si Elisabet maoy kaliwat sa saserdotehanong banay ni Aaron nga Levihanon. Siya ug ang iyang bana taas nag panuigon sa dihang ang manulonda nga si Gabriel nagpakita kang Zacarias diha sa Balaan nga dapit sa templo ug nagpahibalo nga si Elisabet manganak ug usa ka anak nga lalaki nga pagatawgon ug Juan. Sa dihang nagmabdos, si Elisabet naglain sa iyang kaugalingon sulod sa lima ka bulan. Sa ikaunom nga bulan sa iyang pagmabdos siya giduaw sa iyang paryente nga si Maria. Sa maong okasyon ang wala pa mahimugso nga si Juan miulpot sulod sa tagoangkan sa iyang inahan, ug si Elisabet, nga napuno sa balaang espiritu, nagdayeg kang Maria ug sa bunga sa iyang tagoangkan, nga nagtawag kaniya nga “ang inahan sa akong Ginoo.”​—Luc 1:5-7, 11-13, 24, 39-43.