TIMAAN, I
Usa ka sinulat o marka nga ilhanan sa usa ka tawo. Ang pulong nga “timaan” o pirma maoy usa ka hubad sa Hebreohanong pulong nga taw, ang ngalan sa kataposang letra sa Hebreohanong alpabeto. (Ang taw gihubad usab nga “marka”; Eze 9:4 [itandi ang ftn sa Rbi8], 6.) Usahay, ang timaan mao ang marka sa singsing nga igtitimbre o sa silindro nga timbre sa usa ka tawo, o lagmit usa kini ka sinulat nga marka sa migamit niini o usa ka marka nga gipili niya ingong identipikasyon.
Sa pagpahayag sa iyang pagkainosente atubangan sa iyang tulo ka “higala” kinsa nagpasangil kaniya nga ang mga sala batok sa Diyos maoy nakaingon sa iyang pag-antos, si Job mipresentar ug ebidensiya ug argumento bahin sa iyang pagkawalay-ikasaway. Siya misangpit sa Diyos aron pamatian ang iyang kaso ug tubagon siya, nga nag-ingon: “Oh nga unta may usa nga mamati kanako, nga sumala sa akong timaan ang Labing Gamhanan motubag kanako! O nga ang nakigburoka kanako nakasulat unta ug usa ka dokumento!” (Job 31:35) Gipahayag ni Job ang iyang pagkaandam sa pagpresentar sa iyang kaso atubangan sa Diyos, nga nagbutang sa iyang kaugalingong timaan o pirma diha niini ingong pamatuod.