Kadto Duol na Kay sa Ilang Gihunahuna!
ANG tuig, 609 W.K.P. Ang dapit, Jerusalem. Ang mamumulong, si Jeremias ang manalagna. Gitagna niya ang kalaglagan sa iyang minahal nga balaang siyudad, ang Jerusalem, usa ka kalaglagan nga moabot tungod kay ang mga Hudiyo mingtalikod kang Jehova ug nalambigit sa pagsimba sa bakak nga mga diyos. Sila nakig-ambit sa malaw-ay nga pagsimba sa sekso diha sa hatag-as nga mga dapit, nga naghalad ug mga halad-nga-ilimnon ngadto sa paganong mga diyos, nagsimba sa adlaw ug sa bulan ug sa kabituonan, nagsunog ug insenso kang Baal, ug naghalad sa ilang mga anak kang Molech.—1 Hari 14:23, 24; Jeremias 6:15; 7:31; 8:2; 32:29, 34, 35; Ezekiel 8:7-17.
Sa ilang panan-aw si Jeremias maoy tigmantala sa katalagman, usa ka panatiko, usa nga diskontento sa tanang butang ug sa tanang tawo. Sulod ug 38 ka tuig si Jeremias nagpasidaan kanila; sulod ug 38 ka tuig gibiaybiay siya sa mga molupyo sa Jerusalem. Hangtod pa niadtong panahona, ang katawhan wala manumbaling kang Jehova, nga nag-ingon nga siya dili usa ka gahom nga tagdon. Matud nila: “Dili pagabuhaton ni Jehova ang maayo, ug dili niya pagabuhaton ang daotan” ug, “Gibiyaan ni Jehova ang yuta, ug si Jehova wala makakita.”—Sofonias 1:12; Ezekiel 9:9.
Ang mga manalagnang si Jeremias ug si Ezekiel nagwali sa pagkalaglag sa Jerusalem, apan walay nahitabo. Busa wala na magtuo ang mga Israelinhon nga matuman ang maong panan-awon sa ilang adlaw, nga nag-ingon: “Nadugay ang mga adlaw, ug nahanaw ang tanang panan-awon.” Apan ang tubag ni Jehova niana mao: “Haduol na ang mga adlaw . . . Kay ako mismo, si Jehova, magapamulong kon unsang pulong ang akong igapamulong, ug kini mamatuman. Wala nay paglangan pa, kay sa imong mga adlaw, Oh masukolon nga balay, ako magapamulong ug magatuman gayod niana.”—Ezekiel 12:22-25.
Niadtong 609 W.K.P., ang panahon miabot nga tumanon ni Jehova ang iyang pulong. Tapos sa pagpahayag ni Jeremias sa pasidaan sulod sa hapit kap-atan ka tuig, ang siyudad sa Jerusalem giliyokan sa Babilonyanhong mga kasundalohan. Napulog-walo ka bulan sa ulahi ang mga paril naguba, ang templo nasunog, ug ang kadaghanan sa katawhan gidala nga binihag ngadto sa Babilonya. Sumala sa gitagna, ang siyudad gilaglag pinaagi sa espada ug kagutmanan ug kamatay.—2 Hari 25:7-17; 2 Cronicas 36:17-20; Jeremias 32:36; 52:12-20.
Husto si Jeremias. Sayop ang katawhan. Sa ilang hunahuna kadto layo pa! Ang panan-awon dili kay halayo pag daghan mga katuigan. Kadto maoy sa ilang adlaw.
Dili lang kini kasaysayan. Ang nahitabo sa Jerusalem matagnaon. Naglandong kadto sa butang umaabot. Ang Kakristiyanohan karong adlawa nagdala sa ngalan ni Kristo ug nag-angkong anaa sa relasyong may pakigtugon uban sa Diyos; bisan pa niana siya nagasubay sa mga lakang sa mga molupyo sa Jerusalem sa kakaraanan. Sa katibuk-an, ang mga simbahan sa Kakristiyanohan nagtudlog paganong mga doktrina, nahugawan sa seksuwal nga imoralidad, naglaban sa politikanhong mga plano, nagpaluyo sa mga gubat sa kalibotan, nagtuo sa ebolusyon ug nagpadaplin sa Diyos ingong Maglalalang, wala magtagad sa pagsakripisyo sa minilyong wala pa mangatawo diha sa halaran sa kakombenyente, ug katibuk-ang nagdawat sa tawhanong mga pilosopiya, nga nag-angkon nga ang Bibliya maoy kasugiran ug sugilambong.
Maingon nga gibiaybiay sa katawhan sa Jerusalem si Jeremias, ang Kakristiyanohan nagbiaybiay usab sa mga Saksi ni Jehova karong adlawa. Ang pasidaan sa mga Saksi sa umaabot nga kalaglagan sa Armageddon wala tagda ingon nga kono waypulos. ‘Ang Diyos dili interesado sa yuta,’ matud sa Kakristiyanohan. ‘Siya ang magdumala sa langit; kita ang magdumala sa yuta. Ug kon moabot ang Armageddon, kini dili sa atong kaliwatan. Ato nang nadunggan ang maong estorya sa nangagi. Dili na kita makatuo niana!’
Pagsubli ba kini sa kasaysayan? Maoy lain na ba usab nga panahon sa dihang madiskobrehan sa minilyon nga kini duol na kay sa ilang gihunahuna?