Ang Kahulogan sa Pag-ampo

“Sa Hebreohanon, ang pangunang pulong alang sa pag-ampo nagagikan sa gamot nga pulong, ‘sa paghukom’, ug ang naandang refllexive form . . . nagkahulogan sa literal, ‘sa paghukom sa kaugalingon.’” Nagkanayon ang The Authorised Daily Prayer Book. Ang ideya mao nga ang usa sa mga gamit sa pag-ampo mao ang pagtabang sa tawo sa pagkakita kon siya nakaabot ba sa matarong nga mga sukdanan ug mga kinahanglanon sa Diyos.

Alang sa maong katarongan, sa tibuok Bibliya, kita gisultihan nga gawas kon ang usa nagabuhat sa kabubut-on sa Diyos, ang iyang mga pag-ampo dili dunggon. “Si Jehova halayo sa mga daotan, apan siya mamati sa pag-ampo sa mga tawong matarong.”​—Proverbio 15:29; 1 Juan 5:14.

Ang pag-usisa sa kaugalingon atubangan ni Jehova nga Diyos angay maghimo sa usa nga nag-ampo nga magmapaubsanon ug mahinulsolon. Kini naghatag dugang puwersa sa sambingay ni Jesus mahitungod sa mapasigarbohong Pariseo ug sa mahinulsolong maniningil ug buhis kinsa miadto sa templo aron mag-ampo.​—Lucas 18:9-14.

Busa, kon mag-ampo man kita kang Jehova aron maghatag pasalamat, magdayeg, o mangaliyopo kaniya, ang pag-ampo maoy higayon sa pag-usisa sa kaugalingon. Niining paagiha, ang ­pag-ampo makapasuod kanato kang Jehova ug makalig-on sa atong relasyon kaniya.