‘Maingon nga ang Puthaw Magpahait sa Puthaw’

SA HINAPOS sa ikatulong siglo K.P., usa ka sinserong batan-ong lalaki nga ginganlag Anthony, nga gibatbat ingong “Coptic nga Kristohanon,” mipalain sa kalibotan ug migugol ug 20 ka tuig sa desyerto. Ngano? Gibati niya nga mao kini ang labing maayong paagi nga siya makaalagad sa Diyos. Siya mao ang unang mabuyohong ermitanyo, o relihiyosong tigpalain, sa Kakristiyanohan.

Karong adlawa, ang Kakristiyanohan diyutay na lang ug mga ermitanyo. Apan dugang ug dugang pang mga indibiduwal ang nagtinguhang magpalain sa laing paagi. Modumili sila sa pagpakigsulti sa uban mahitungod sa relihiyon, nga mibati nga ang maong pagpakigsulti motultol ngadto sa mga sumpakiay ug mga awayay. Ang ilang pagsimba naglangkob ilabina sa dili pagbuhat ug kadaot sa ilang silingan.

Tinuod, ang dili pagbuhat ug daotan ngadto sa silingan sa usa maoy bahin sa matuod nga relihiyon, apan dugang pa ang gikinahanglan. Usa ka karaang panultihon nag-ingon: “Pinaagi sa puthaw, ang puthaw mismo mapahait. Busa ang usa ka tawo magpahait sa nawong sa lain.” (Proverbio 27:17) Ang kamatuoran mao, ang Bibliya nag-awhag sa mga Kristohanon sa pagtigom, dili ipalain ang ilang kaugalingon sa bug-os gikan sa kalibotan o sa ubang mga Kristohanon. (Juan 17:14, 15) Kini nag-ingon: “Tagdon nato ang usag usa aron sa pagpasibot sa paghigugma ug sa maayong mga buhat, nga dili talikdan ang atong mga panagkatigom.” (Hebreohanon 10:24, 25) Ang mga Saksi ni Jehova nagasunod sa maong tambag. Makadaghan sa usa ka semana, sila magtigom sa ‘pagpahait sa nawong sa lain,’ nga nagapalig-on sa pagtuo sa isigkamagtutuo. Ilang nakaplagan nga ang matinud-anong paghisgot sa Bibliya dili motultol sa mga panag-away. Hinunoa, motultol kini sa harmoniya ug kalinaw. Mahinungdanon kining bahin sa matuod nga pagsimba.