Mga Diyosa sa Pagkaangkanon ug sa Gubat

SA PANAHON sa arkeolohikanhong pagpangalot sa Ebla, Syria, usa ka relikya nga naghulagway kang Ishtar, ang Babilonyanhong diyosa sa pagkaangkanon ug sa gubat, nadiskobrehan. Ang arkeologong si Paolo Matthiae naghubit niini ingong usa ka “tabudyos nga selyo nga may esena sa kulto nga naglarawan sa nagbronda nga saserdoteng babaye sa atubangan sa usa ka langitnong imahen . . . nga ang ulo niini nataod sa usa ka habog tanos nga haligi.”

Ang diskobre hinungdanon, tungod kay ang imahen may petsa balik pa sa sinugdanan sa ika-18ng siglo W.K.P. Sumala kang Matthiae, kini naghatag ug “dili-malalis nga pamatuod” nga ang pagsimba kang Ishtar mikabat ug mga 2,000 ka tuig.

Ang pagsimba kang Ishtar nagsugod sa Babilonya ug sa misunod nga mga siglo mikaylap sa tibuok Romanong Empiryo. Gisugo ni Jehova ang mga Israelinhon sa paglaglag sa tanang timaan nga nabilin sa bakak nga relihiyon gikan sa Yutang Saad, apan sanglit napakyas sila sa paghimo niana, ang pagsimba kang Ashtoreth (ang Canaanhong katumbas ni Ishtar) nahimong lit-ag kanila.​—Deuteronomio 7:2, 5; Maghuhukom 10:6.

Bisan tuod si Ishtar ug ang katumbas niini nga si Ashtoreth wala na maglungtad, ang mga kinaiya nga ilang gihawasan​—imoralidad ug kapintasan​—kaylap kaayo. Hayan makapangutana kita kon tinuod bang lahi kaayo ang modernong katilingban gikan niadtong nangaging mga sibilisasyon nga nagsimba niining mga diyosa sa pagkaangkanon ug gubat.

[Hulagway sa panid 20]

Ang mga bata usab gihalad kang Tanit

[Credit Line]

Ralph Crane/Bardo Museum