Pagpabiling Maunongon Kang Jehova

ANG pagkamaunongon, bisan tuod usa ka talagsaong kalidad karong adlawa, maoy usa ka hiyas nga nagpaila sa mga alagad sa matuod nga Diyos, si Jehova. Ang maunongong tawo magpabiling lig-on latas sa mga pagsulay ug dili matarog bisan pa sa paglabay sa panahon. Tagda ang maayong Hari nga si Ezequias. “Sunod kaniya walay usa nga sama kaniya taliwala sa tanang hari sa Juda, bisan kadtong nahiuna kaniya,” nag-ingon ang Bibliya. Unsay nakapahimong talagsaon ni Ezequias? Siya “nagpadayon sa pagtapot kang Jehova,” bisan siya gilibotan sa mga magsisimba sa bakak nga diyos nga si Molek. Oo, si Ezequias “wala motipas sa pagsunod [kang Jehova], apan siya nagpadayon sa pagtuman sa iyang mga sugo.”—2 Hari 18:1-6.

Si apostol Pablo maoy laing tawo nga nagpabiling maunongon kang Jehova. Ang talaan sa iyang ministeryo nga makaplagan sa Kristohanon Gregong Kasulatan naundan sa makapalihok nga pamatuod sa pagkamapinadayonon ni Pablo sa paghatag ug bug-os-kalag nga pag-alagad sa Diyos. Sa hapit nang matapos ang iyang yutan-ong kinabuhi, si Pablo nakasulti bahin sa iyang kaugalingon: “Gibugno ko na ang maayong bugno, ako nakadagan na hangtod sa pagkatapos, nasunod ko na ang pagtuo.”—2 Timoteo 4:7.

Pagkamaayong mga panig-ingnan sa pagkamaunongon alang kanato si Ezequias ug Pablo! Hinaot nga atong sundogon ang ilang pagtuo pinaagi sa pagpabiling maunongon ngadto sa atong Dakong Diyos, si Jehova.—Hebreohanon 13:7.