Ako Nahimong Usa ka Bihag

“Hangyoa ang imong Diyos nga ang tanan mosangpot nga maayo!” Kanang mga pulonga gipamulong sa usa ka estranghero nga, sa mga oras lang nga miagi, nagkupot nako​—usa ka babayeng waymahimo​—nga hugot sa liog, nga mibahad kanako pinaagi sa granada. Sa gawas, ang mga polis nga hingigo nagpunting sa ilang mga pusil sa dapit diin ako gihuptan. Ako nahimong usa ka bihag sulod sa usa ka bangko sa Guatemala City!

Ang lalaki mipatugbaw sa tingog nga kusog: “Walay molihok! Hold-ap ni! Kuhaon ko ang tanang kuwarta!” Misinggit siya ngadto sa mga polis: “Walay motiro. Dili dulaan kining ania sa akong kamot. Kon motiro kamo, dili ako ray mamatay. Kaming tanan mawataswatas!”

AKO miampo kang Jehova nga Diyos, nga nangayo nga tabangan niya ako, kay gibati kong nagkawala ang akong pagkakalmado. Gihangyo ko siya nga tabangan akong makalmado ug makaantos sa mapait nga kasinatian. Ako nahinumdom nga siya maoy usa ka malig-ong torre nga niana modalagan ang matarong alang sa panalipod.​—Proverbio 18:10.

Sa nahibalik ang akong pagkakalmado, akong namatikdan nga ang mga empliyado sa bangko, ingon man ang mga parokyano, nakahimo sa paggawas. Ang mga guwardiya lamang, ang lalaking hold-aper, ug ako ang nahibilin. Dayon ang mga guwardiya gitugotan sa paggula.

Sa taudtaod, upat ka dili-armadong lalaki gitugotan sa pagsulod, nga apil kanila usa ka sikologo (sumala sa akong nasayran sa ulahi) ug usa ka reporter. Silang duha misukna sa lalaki sa mga pangutana, sama sa nganong iyang gihimo kadto. Mitubag siya nga gibuhat niya kadto aron manimalos kay ang pila ka institusyon nagdagmal kaniya.

Pagpaila sa Akong Kaugalingon

Niadtong puntoha malinawon ang akong dagway, mao nga ang sikologo misugod sa pagsukitsukit kanako. Nangutana siya sa mga ngalan sa akong mga ginikanan ug mga igsoong lalaki ug mga babaye. Nagpaila ako nga usa sa mga Saksi ni Jehova ug kamagulangan sa lima ka anak nga diha kanila gisilsil sa Kristohanong mga ginikanan ang mga prinsipyo sa Bibliya.

Sa nagkalalom ang gabii, ang upat ka lalaki nanggawas nga tinagsa. Gihangyo ko ang tigbihag nako nga tugotan ako sa paggula usab. Negatibo ang iyang tubag. Midugang siya: “Ayaw kabalaka. Magmaayo ra ang tanan. Ihatag nila ang akong gipangayo, ug dayon makauli ka na.” Mitubag ako: “Dili sila mohatag. Ila kitang patyon. Palihog, mogawas na kita.” Apan siya miingon: “Palabihon ko pa nga mamatay, ug kon kinahanglanon kitang duha mamatay.”

Sa paghinumdom sa gipamulong niya nga unauna, gisulayan ko nga mangatarongan kaniya: “Presente ba ako sa gibuhatan ka nilag daotan?” “Wala,” matud niya. “Nan nganong pagabayran ko ang butang wala nako mabuhat?” ako nangutana. Mitubag siya: “Kapalaran. Kon kinahanglang mamatay kita dinhi, mamatay kita.” Apan mitubag ako: “Dili kini kapalaran. Ikaw mao ang may ideya diha sa imong ulo nga mamatay ka. Si Jehova maoy usa ka Diyos sa gugma; siya magpasaylo kanato. Siya nagahatag kanato sa higayon sa pagluwas sa atong kaugalingon tungod kay wala mausob ang iyang katuyoan. Himoon na usab niya kining yutaa nga paraiso.”

Niadtong gutloa may misulod sa bangko ug miawhag sa lalaking hold-aper sa pagsurender, nga miingon: “Makigsabot kita. Pagawsa si Siomara. Dad-a ang kuwarta diha sa hunos ug sa kaha, ug magdungan kita sa paggawas aron dili ka nila unsaon.” Apan ang tigbihag nako mitubag nga negatibo.

Dili Usa ka Konsabo

Miaginod ang mga oras. Dayon, sa kalit, nakadungog ko sa usa ka lalaki nga misulti pinaagi sa usa ka megaphone, nga miingon: “Surender na kamo! Dili kamo makadaog. Panggawas kamo nga ipataas ang inyong mga kamot. Sultihi ang lalaking hold-aper nga mosurender. Ikaw dili usa ka bihag. Ikaw usa ka konsabo! Ayaw na pagpakaaron-ingnon!” Kay nahadlok, ako misinggit: “Kinsay nagahatag ninyog katungod sa pag-akusar kanako?” Ang tingog mitubag: “Amo kang gipanid-an, kalmado ka kaayo. Si bisan kinsang lain sa imong dapit dili maingon niana.”

Sa pagkadungog niadto, ginganlan ko nga kusog ang ngalan ni Jehova ug miampo. Dayon giingnan ko ang nag-akusar nga nagkupot sa megaphone: “Kini kargo sa imong konsensiya sa nahibilin nimong kinabuhi, sanglit ikaw nagaakusar kanako sa butang nga alang niana wala kay pamatuod.” Sa ulahi akong nasayran nga ang usa ka mantalaang Guatemalan ug usa ka estasyon sa TV nagtaho usab nga lagmit ako konsabo.

Niadtong gutloa ang akong tigbihag misalga: “Hunong na sa pagsamok kaniya! Siya walay labot kanako! Ako ra siyang nakit-an dinhi, ug siya nagasunod lang sa akong mga mando.”

Misantop sa akong hunahuna nga si Jehova wala maghatag kanato sa espiritu sa pagkatalawan kondili sa espiritu sa gahom ug maayong hunahuna. (2 Timoteo 1:7) Kadto naghupong nako sa kaisog, ingon man ang kahibalo nga ako wala mag-inusara. Gibati ko ang kahupayan sa akong kahiladman ug naghunahuna: ‘Kon kita mabuhi, kita nahibalo nga kini alang kang Jehova, ug kon kita mamatay, kini alang usab kaniya.’​—Roma 14:8.

Sa pagkalapas sa tungang gabii gipangutana ko na usab ang tigbihag nako kon nabag-o ba ang iyang hunahuna. Sa mitubag siya nga wala, akong gihisgotan ang akong pamilya. Giingnan ko siya nga gihigugma ko sila, nga dili ko buot biyaan sila bisan pag ako nasayod nga kon maoy kabubut-on ni Jehova, makita ko sila pag-usab sa bag-ong kalibotan. Niana, ang lalaking hold-aper misugo kanako sa pag-ampo ngadto sa Diyos ug mohangyo Kaniya nga magmaayo ra ang tanan.

Gikan sa gawas sa bangko, mipatim-aw nga ang pipila sa mga polis may buot isulti kanako. Sa ulahi akong nasayran nga buot nilang ako mahaduol sa pultahan aron sila makatabang nako sa paggawas. Ug nadunggan ko sila nga miingon ngadto sa lalaking hold-aper: “Kuhaa ang kuwarta nga anaa dinha, ug pagawasa siya. Nahibalo kami nga si Siomara walay bahin niini.”

Wala ako mahibalo nga ang akong mga ginikanan didto na sa gawas, uban sa pipila sa akong kaubang Kristohanon. Mitabang sila sa pagtin-aw nga ako walay koneksiyon sa lalaking hold-aper.

Unya miabot ang bag-ong gipangayo sa akong tigbihag: “Buot ko ang usa ka radio-patrol nga sakyanan uban lang sa drabyer nga dili armado aron dad-on ako sa dapit nga gusto nako, ug kon kami anaa na sa luwas nga dapit, ako siyang buhian. Kon mosulay kamo sa pagpusil kanako, siya ug ako mawataswatas.” Apan mipugos ako: “Hikalimti kana. Naghunahuna ka lang sa pagkamatay. Apan ang atong mga lawas iya ni Jehova.”

Sa Kataposan Gibuhian

Sa mga alas kuwatro sa buntag, misugod ako sa pagkasakit. Kapin sa 16 oras ang milabay sukad sa akong pagsulod sa bangko. Wala ako makatulog, ni may nakaon, ug ang tingog pinaagi sa megaphone nakapanerbiyos kanamo.

Sa banagbanag ang usa ka babaye nga usa diay ka doktor nakigsulti kanako. Miingon siya nga ang matag gutlo nga molabay daotan alang kanako. Giingnan ako sa nagbihag kanako: “Palihog pag-antos ug makadiyut.” Dayon misugot siya nga may mosulod ug mag-atiman kanako. Apan ang mga didto sa gawas nga may ingon nga responsabilidad nahadlok ug wala mosugot nga mosulod.

Sa mga kinse minutos una sa alas otso, nangurog ang tibuok kong kalawasan. Dayon ako nalipong ug nalup-og, nga nawad-ag panimuot. Sa dihang ako naulian, ako didto na sa gawas sa bangko! Gitabangan ako sa usa ka polis sa pagtindog, ug uban sa tabang sa duha pa, ako midalagan paingon sa sakyanan sa patrolya ug gidala ngadto sa usa ka ospital. Unya gikuyapan na usab ako samtang migawas sa sakyanan, ug wala na ako maulii pag-usab hangtod nga akong nadawat ang pagtagad medikal. Dayon gisultihan ako: “Layo ka na sa peligro karon. Ang tanan misangpot nga maayo. Pahulay lang.” Ang akong mga hunahuna miadto kang Jehova nga Diyos. Gipasalamatan ko siya tungod sa pagtabang nako sa pag-antos sa maong mapait nga kasinatian.

Sa ulahi, gisultihan ako sa akong mga ginikanan giunsa nako pagkagawas sa bangko. Gidala ako sa gawas sa lalaking hold-aper, nga misulay sa pagpabuhi kanako. Apan sa usa ka gutlo, ako iyang gibuhian ug mibalikid aron sa pagtan-aw sa bangko. Maoy niadtong gutloa nga nabuntog siya sa mga polis, ug ako naluwas. Wala masayod ang mga polis kon unsay nagtukmod sa tigbihag nako sa pagbuhi kanako ug pagtan-aw sa bangko sa dihang nasayod siya nga wala may tawo didto.

Tapos sa upat ka adlaw sa ospital, ako gipagawas, ug, ako mipauli sa balay. Ako natandog pag-ayo sa pasundayag sa gugma sa akong Kristohanong mga igsoong lalaki ug babaye. Mga 60 kanila nagkatigom sa akong balay. Dako gayod ang kalipay nga akong gibati sa pagkahibalo nga ang akong pamilya ug ako wala mag-inusara! Ako nakapalandong sa akong tumong sa kinabuhi, nga mao ang pag-alagad sa Diyos, ug sa kamatuoran sa mga pulong: “Ako nangutana kang Jehova, ug siya mitubag kanako, ug gikan sa tanan kong mga kahadlok ako iyang giluwas.” (Salmo 34:4)​—Sumala sa giasoy ni Siomara Velásquez López.

[Hulagway sa panid 18]

Siomara Velásquez López