Ang Pasko ug ang mga Selebrasyon sa Bag-ong Tuig sa Kakaraanan
Si Aleksander Krawczuk, propesor sa kasaysayan ug kanhi ministro sa kultura sa Polandiya, misulat ug usa ka artikulo sa Polityka, usa ka senemanang magasin nianang nasora. Human nga nahisgotan ang makasaysayanhong kaagi sa mga selebrasyon sa Bag-ong Tuig, siya mibatbat:
“Ang karaang mga Romano ba nasinati sa mga selebrasyon sa Bag-ong Tuig? Walay pagduhaduha, ilabina dihang tagdon sa usa ang imperyal nga Roma. . . . Ang maong mga kasadya maoy panahon sa dakong kalipay ug kahayahay. Kini sa ingon nakaimpluwensiya sa tinamdan sa karaang mga Kristohanon sa pagsaulog sa opisyal nga Bag-ong Tuig. Ilang giisip ang kostumbre nga makauulaw ug pagano kaayo, ngil-ad sa porma ug espiritu ngadto sa mga magsisimba sa nalamdagan na nga relihiyon. Kon hunahunaon, ang mga halad ngadto sa mga diyos gitanyag. Tungod niini nga katarongan ang simbahan sa klaro nagdili sa iyang mga magsisimba sa pagpakigbahin sa bisan unsang mga selebrasyon sa Bag-ong Tuig, ilabina sa mga kasadyaan.”
Unya ang propesor nagpadayon sa pagsaysay sa pagtakda sa petsa alang sa Pasko:
“Ang Romanong kostumbre sa pagsaulog sa Disyembre 25 mitungha gikan sa ikaupat nga siglo lamang. Sa ingon posible nga himoong Kristohanon ang popular nga piyesta sa Dili-Malupig nga Adlaw.
“Bisan pa sa pagkapukan sa imperyo niini, ang Roma sa inanay ug sa kanunay nagpuwersa sa unang sibilisasyon sa Kasadpan ug sa kataposan ang tibuok kalibotan sa pagdawat sa mga tradisyon niini ug pagbuot bahin sa duruha ka petsa sa kalendaryo. Ang paghimo sa Enero 1 ingon nga sinugdanan sa bag-ong tuig, hinunoa, nagpasabot ug kadaogan sa tradisyonal nga mga salo-salo, piyesta, kombira sa kasal, ug paghatag-gasa, ug mga panghinaot, ug kini bisan pa sa grabe nga pagdumot sa karaang mga Kristohanon.”
Kay napamatud-an nga ang mga selebrasyon sa Bag-ong Tuig maoy paganong sinugdanan, unsay gibati ni Propesor Krawczuk sa pagpakig-ambit sa mga Kristohanon niini nga mga kapistahan? Ang iyang kaugalingong panghinaot alang sa mga Kristohanon:
“Nga [ang mga Kristohanon] unta sa moral anaa sa kahimtang sa pag-usob sa mga pulong sa ilang kaubang mga magtutuo sa kakaraanan. Sa dihang tamayon sa mga pagano nga miingon: ‘Unsang matanga sa relihiyon kana, walay halangdong mga templo nga adunay mga imahen ug estatuwa, walay mahalong mga sapot o mga panaksan alang sa seremonyas?’ ang unang mga Kristohanon mitubag: ‘Tinuod nga kami kabos lamang. Apan ang among mga templo maoy mga kasingkasing nga puno sa gugma sa Diyos ug sa silingan; ang among seremonyal nga mga bisti mao ang kaligdong, pagkamakugihon, pagkamapasinakopon ug pagkamapaubsanon; ug ang among mga panaksan mao ang maayong mga buhat.’”
Sa prangka, ang Bibliya miingon sa 2 Corinto 6:14-18 nga ang mga Kristohanon “dili magpahiangay sa [ilang kaugalingon] diha sa wala magkaangay nga panon uban sa mga dili magtutuo; kay unsay pakig-ubanan sa pagkamatarong ug sa pagkadaotan, o unsay pakig-ambitan sa kahayag ug sa kangitngit? Unsay pakig-uyonan ni Kristo uban kang Bilyar ug unsay pakig-ambitay sa usa ka magtutuo ug sa usa ka dili magtutuo? Ang templo sa buhi nga Diyos dili ikompromiso uban sa mga bakak nga diyos, ug mao kana kita—ang templo sa matuod nga Diyos. . . .‘Panggula kamo gikan kanila, paghinlo kamo sa inyong kaugalingon,’ nagaingon ang Ginoo. ‘Ayaw kamo paghikap sa bisan unsang mahugaw nga butang.’”—The New Jerusalem Bible, usa ka Katolikong hubad.