Ang Hunahuna sa Bibliya

Kumpirma—Usa ba ka Kristohanong Kinahanglanon?

“Ang kumpirma mao ang sakramento nga magpahamtang diha sa bawtismadong Kristohanon sa bug-os nga kahingpitan sa Kristohanong kinabuhi, nga magahimo kaniya nga usa ka hamtong sa espirituwal, usa ka sundalo, ug usa ka saksi ni Kristo.”​—The Catholic Encyclopedia for School and Home.

ANG kadaghanang Protestante mosalikway sa ideya nga ang kumpirma usa ka sakramento. Bisan pa niana, ang Katolikong teologo sa ika-13ng siglo nga si Thomas Aquinas misulat nga “ang kumpirma maoy pangataposang paghingpit sa sakramento sa bawtismo.” Sa bisan hain niana, ang mga pangutana motungha: Gituman ba sa labing unang mga Kristohanon ang kumpirma? Ang mao bang seremonyal nga buhat usa ka Kristohanong kinahanglanon karong adlawa?

“Diha sa Ebanghelyo sa bug-os walay bisan unsa ang nagpaila nga si Jesus Mismo nagsugod sa Sakramento sa Kumpirma,” miadmitir ang New Catholic Encyclopedia. Busa nganong ang mga magtutudlo sa simbahan sa ulahi nagpasiugda sa ideya nga human sa bawtismo, ang ikaduhang rituwal, nga tingali mag-apil sa pagdihog sa lana ug pagtapion sa mga kamot, gikinahanglan aron sa paghimo sa tawo nga mas bug-os nga membro sa simbahan?

Sa Unsang Paagi Misugod ang Kumpirma?

Ang bawtismo sa masuso maoy usa sa pangunang mga hinungdan nga mitultol sa panginahanglan sa laing sakramento. “Kay nahibalo sa mga sulirang gipahinabo sa pagbawtismo ug mga masuso,” matud sa librong Christianity, “ang mga simbahan . . . nagpahinumdom niadtong gibawtismohan kon unsay kahulogan niini pinaagi sa ‘pagkumpirma’ nila sa ulahi sa kinabuhi.” Tinuod ba nga ang kumpirma magpahinumdom nila kon unsay kahulogan sa bawtismo, o kini ba naglubog sa kamatuoran bahin sa bawtismo?

Ang kamatuoran mao nga ang pagbawtismo sa masuso walay suportar diha sa Kasulatan. Pananglitan, ang pagwisik ug tubig diha sa usa ka masuso dili magpahigawas sa masuso gikan sa unang sala; ang pagtuo lamang diha sa halad lukat ni Kristo Jesus ang makahimo niana. (Juan 3:16, 36; 1 Juan 1:7) Ang bawtismo sa tubig maoy usa ka panggawas nga simbolo nga ang usang gibawtismohan naghimog kompletong pagpahinungod pinaagi kang Jesus sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova nga Diyos. Ang bawtismo sa tubig maoy alang sa mga disipulo​—‘mga magtutuo’​—dili mga masuso.​—Mateo 28:19, 20; Buhat 8:12.

“Diin ba natapos ang Bawtismo ug diin nagsugod ang Kumpirma?” nangutana ang New Catholic Encyclopedia. Kini nagtubag: “Tingali dili angay nga mosulay kita sa pag-ila sa tukma kaayo, kay kita naghisgot sa usa lang ka rituwal sa sayong Simbahan.” Oo, sa unang siglo, ang “usa lang ka rituwal” nga nagpatungha sa bug-os nga pagkamembro diha sa Kristohanong kongregasyon mao ang bawtismo.​—Buhat 2:41, 42.

Ang seremonyas sa kumpirma, uban sa pagtapion sa mga kamot, gikinahanglan ba sa dili pa madawat sa usa ang balaang espiritu? Dili. Sa sayong Kristohanong kongregasyon, ang pagtapion sa mga kamot human sa bawtismo kasagaran maoy aron himoon ang espesyal nga mga pagtudlo o pagpasag milagrosong mga gasa sa espiritu. Kining mga gasaha nawala sa pagkamatay sa mga apostol. (1 Corinto 13:1, 8-10) Ug ang pagtapion sa mga kamot kasagarang gilangkit, dili sa bawtismo sa tubig, kondili sa ispisipikong mga buluhaton nga himoon maylabot sa Kristohanon misyonaryong buluhaton. (Buhat 6:1-6; 13:1-3) Busa, ang ideya nga ang kumpirma nagpadayon sa maong apostolikong pagtapion sa mga kamot ug maoy, sumala sa ginaingon sa Basics of the Faith: A Catholic Catechism, usa ka “sakramento nga mag-usab sa usa ka tawo sa bug-os kaayong paagi nga kini madawat kas-a lang,” mapamatud-ang bakak kon susihog maayo.

Si apostol Pablo mipasidaan mahitungod sa pagbulag gikan sa paninugdang kamatuoran sa Bibliya: “Ang panahon tinong moabot sa dihang, halayo sa pagkatagbaw sa makataronganong pagtulon-an, ang mga tawo magmaikagon sa kinabag-ohan . . . ug dayon, inay magpatalinghog sa kamatuoran, sila moliso ngadto sa mga tinumotumong sugilanon.” (2 Timoteo 4:3, 4, The Jerusalem Bible) Bisan pa niana, kadtong nagtuo sa rituwal sa kumpirma mositar ug duha ka Kasulatanhong pananglitan ingong pamatuod.

Usa ka Kasulatanhong Pasikaranan?

Ang asoy nga makita sa Buhat 8:14-17 kasagarang gamiton ingong pasikaranan sa kumpirma. Ugaling lang, ang maong pagtapion sa mga kamot aron madawat ang balaang espiritu maoy usa ka linaing okasyon. Sa unsang paagi matuod kana? Ang mga Samarianhon dili Hudiyong mga proselita. Busa, sila nahimong unang mga dili-Israelinhon nga nadugang sa Kristohanong kongregasyon. Sa dihang ang tinun-ang si Filipe miwali sa Samaria, daghang Samarianhon “nagpabawtismo, mga lalaki ug mga babaye,” apan wala sila dihadiha makadawat sa balaang espiritu. (Buhat 8:12) Ngano man?

Hinumdomi, mao si Pedro ang gisaligan ni Kristo Jesus sa “mga yawi sa gingharian”​—ang pribilehiyo sa pagkaunang gitanyagan ug higayon nga mosulod sa “gingharian sa mga langit” alang sa lainlaing mga grupo sa mga kinabig. (Mateo 16:19) Busa diha na lang sa pag-adto ni Pedro ug Juan sa Samaria ug pagtapion sa ilang mga kamot niadtong unang dili-Hudiyong mga tinun-an nga gibubo ang balaang espiritu kanila ingong ilhanan sa ilang umaabot nga pagkamembro sa “gingharian sa mga langit.”

Gisabot sa pipila diha sa Buhat 19:1-6 ang ebidensiya nga ang unang mga Kristohanon may separadong rituwal human sa bawtismo. Hinunoa, sa maong kaso dayag nga ang hinungdan sa pagpugong sa balaang espiritu gikan sa pila ka tinun-an sa siyudad sa Efeso mao nga kadtong bag-ong mga magtutuo nabawtismohan “diha sa bawtismo ni Juan,” nga dili na balido niadto. (Tan-awa usab ang Buhat 18:24-26.) Sa dihang kadto gipatin-aw ngadto kanila, sila sa madali “nagpabawtismo diha sa ngalan sa Ginoong Jesus.” Ug sa maong kaso, si apostol Pablo “nagtapion sa iyang mga kamot ibabaw nila” mao nga sila nakadawat sa pipila sa milagrosong mga gasa sa balaang espiritu sa Diyos gawas pa sa pagkasinagop nga espirituwal nga mga anak sa Diyos.​—Roma 8:15, 16.

Mahitungod sa maong mga asoy, ang New Dictionary of Theology nag-ingon: “Walay direktang pagpadayon sa paggamit ang masubay sa maong mga panghitabo, ug, bisan pag sila nagahatag ug pila ka pasiuna, kaduhaduhaan kon sila pagaisipon nga sulundan sa Kristohanong pagsugod sa dalan sama sa bawtismo sa tubig. . . . Ang Mga Buhat sa mga Apostoles dunay daghang kaso sa paggamit sa bawtismo sa tubig nga wala ang misunod nga pagtapion sa mga kamot (mao nga kining mga kasoha sa pagkamatuod mopatim-aw nga mga eksepsion).” Oo, kini maoy eksepsional nga mga buhat sa pagsagubang sa eksepsional nga mga kahimtang.

“Ang rituwal nga gitawag ‘kumpirma,’” mihinapos ang New Dictionary of Theology, “nahimong usa ka ‘rituwal sa pagpangita sa usa ka teolohiya.’” Sa pagkamatuod, kini dili-kasulatanhong rituwal, usa ka produkto sa sayop nga mga pagtulon-an, ug tinong dili usa ka kinahanglanon sa mga Kristohanon.