Usa ka Adlaw sa Akong Kinabuhi Diha sa Naghuot nga Hong Kong
Ang Hong Kong maoy usa sa labing dasok gipuy-ang dapit sa kalibotan. Nga may 5.8 milyones ka mga tawo nga nagpuyo diha sa iyang l,070 kilometros kuwadrado nga yuta, siya dunay 5,592 ka mga tawo matag kilometro kuwadrado. Sanglit 10 porsiento lamang sa yuta ang okupado, kana nagrepresentar sa aberids nga mga 54,000 matag gipuy-ang kilometro kuwadrado! Bisan pa niana, ang lokal nga mga tawo morag nakapahiangay nag maayo sa kadinalian ug kapuliki sa usa ka naghuot nga siyudad, uban sa iyang pig-ot nga puloy-anan, saba nga trapiko, ug polusyon.
AKO nahigmata sa tagning tingog sa akong de-alarmang orasan sa pagka alas 7:30 s.b., mibakod gikan sa akong sopa nga higdaanan, ug dalidaling nag-ilis. Ipon ako sa akong mga ginikanan ug tulo ka manghod nga mga babaye sa usa ka gamayng apartment, nga ang tanan nagatrabaho. Tungod niana, kanunay lang nga magpila sa banyo, ug ang paggamit limitado. Human sa usa ka dinaliang pamahaw, gisakmit nako ang akong bisikleta alang sa panaw padulong sa estasyon sa tren. Ang matag-adlaw nga sagubangonon nagsugod na. Ako nahimong usa sa dakong panon nga padulong sa trabahoanan sa puliking Hong Kong.
Ang gisakyan nakong tren mihaguros sa paglabay sa mga piot pagkatukod nga mga balay ug daghang namuyo habog nga mga tinukod. Unya ako mibalhin sa usa ka bus sa pagtabok sa pantalan. Miagi mi sa tunil, nga dutdut kaayo ang mga sakyanan. Dakong kahuwasan ang makalusot ngadto sa Isla sa Hong Kong diin ang akong opisina nahimutang diha sa tungang pinansiyal nga distrito. Ang tibuok panaw mogugol ug mga usa ngadto usag tunga ka oras, depende sa trapiko. Sa kataposan nakaabot ra ko sa mga alas 9:30. Apan wala nay panahon sa pagpahulay—misugod na pagkuliling ang telepono. Una nakong kliyente nianang adlawa. Ug kana maoy mahitabo diha kanako sa tibuok adlaw—mag-ulhus lang ang tawag, ang telepono tagsa rang mabutang kay sagad kini anaa sa akong kamot. Unya ang mubong pahulay alang sa paniudto.
Karon ang problema mao ang pagpangita ug kalingkoran diha sa usa sa daghang mga restoran sa dapit. Morag ang tanan gustog mokaon sa samang panahon ug sa samang dapit ug subsub sa samang lamesa! Sa makausa pa ako nagpaambit sa akong lamesa sa mga bug-os estranghero. Mao kana ang kinabuhi sa huot nga Hong Kong. Unya pagkatapos sa akong dinalian apan masustansiyang pagkaong Intsik, ako mibalik sa opisina.
Ang akong trabaho unta matapos sa alas 5:30, apan kana tagsa rang mahitabo. Sama sa gidahom, sa diha nga ako natapos sa buluhaton alang sa pahulay ug paglantaw sa orasan, kana maoy alas 6:15. Sa ubang mga adlaw lapas pa gani ug alas siyete una pa ako makabiya. Ug unya nia na usab ang biyahe pauli sa balay.
Una ang bus, unya ang tren. Sa kataposan kini mingyudyod ngadto sa akong estasyon, ug ako mokuha sa akong bisikleta. Samtang ako nagasikad pauli, akong mahinumdoman sa unsang paagi ang among gamay nga lungsod ming-uswag ngadto sa usa ka puliki, nagabusdik modernong siyudad. Ang mga mubong binaryo nga balay gialid-an sa mga nagasulbong habogon kaayo nga mga tinukod, gikan sa 20 ngadto 30 ka andana. Ang dagko, halapad nga mga karsada nag-okupar sa dakong bahin sa patag, ug dagko kaayong mga tabokanan o overpass puno kanunay sa agos sa masabang trapiko. Ang karaan wala-magdali nga kinabuhi nawala na sa walay kataposan.
Ang among apartment gamay—wala ray 28 metros kuwadrado alang kanamong unom ug walay pribadong kuwarto alang nako. Mao nga ako matulog sa sopa diha sa sala. Maayo na lang ang akong mga ginikanan dunay kaugalingon nga kuwarto, ug ang akong tulo ka igsoong babaye matulog sa mga papag diha sa ilang gamayng kuwarto. Ang pribasiya maoy kaluho na alang namo.
Bisan tuod kini gamay, kini maoy dakong pag-uswag kaysa among nabatonan kaniadto, sa diha nga kaming tanan nagpuyo sa usa lamang ka kuwarto diha sa gipanag-iyahang mga balay sa kagamhanan. Apan mas maayo na lang kadto kon itandi sa kahimtang sa mga kaliboan kinsa nanagpuyo sa distrito sa Mong Kok ug nanag-abang sa “hawlang apartment,” nga tulo ka sapaw ug may sukod nga 1.8 metro sa gitas-on por 0.8 metro sa gilapdon ug 0.8 metro sa gihabogon. Sila dunay luna alang sa kutson ug pipila ka personal nga kabtangan. Walay lugar alang sa muwebles.
Pagka alas-nuybe ang tanan nakapauli na, ug kami manlingkod para sa panihapon. Human sa panihapon may usa nga magpaandar sa TV. Kadto ang moputol sa akong paglaom alang sa usa ka hilom nga pagbasa ug pagtuon. Mohulat ko hangtod ang tanan manghigda na sa mga alas onse, ug diha pa nga masulo nako ang lawak ug may kalinaw ug kahilom alang sa pagpamalandong. Pagka tungang-gabii ako na usab mohigda.
Sukad sa akong pagkatapos sa eskuyla mga 12 ka tuig kanhi ako nagtrabaho na. Sa umaabot buot sab nakong maminyo, apan ugod kay mokamas man kog trabaho alang sa kabuhian nga ako wala nay igong panahon sa pagsuta pag-ayo ug usa ka babaye. Ug ang pagpangita ug kapuy-an mas lisod pa kaysa pagsaka sa langit, ingnon ta. Bisan tuod kami nakakat-on sa pagsagubang, kining matanga sa puliki nga kinabuhi sa siyudad morag dili kinaiyanhon alang nako. Apan akong nasabot nga ako mas maarang-arang pa kaysa minilyon o basin binilyon sa laing dapit sa kalibotan kinsa nanagpuyo nga walay desenteng balay, elektrisidad, tubig sa gripo, o igong kahinlo. Labing tinuod kita nanginahanglan ug mas maayong sistema, mas maayong kalibotan, mas maayong kinabuhi.—Sumala sa asoy ni Kin Keung.