Akong Pagpuga Paingon sa Kamatuoran
Sa misugod ako pagtuon sa Bibliya uban sa mga Saksi ni Jehova, ako usa ka pugante. Sa wala madugay giatubang nako ang hagit kon unsaon paghunong sa pagpamakak ug pagsugod sa pagsulti sa tinuod.
NOBYEMBRE 1974 niadto, ug didto ako atubangan sa superyor nga korte sa Pender County, North Carolina, T.B.A. Ang mga sumbong naglakip sa armadong pangawat, pangatake pinaagig makapatay nga armas, ug kusog nga pagpadagan nga 145 kilometros matag oras sa 55-kilometro-matag-oras nga sona. Sa sunod bulan, dihang 22 anyos pa lang ako, ako nahukmang sad-an sa tanang sumbong ug gisentensiyahag 30 anyos sa pagkabilanggo sa prisohan sa estado sa North Carolina.
Nagtubo ako sa Newark, New Jersey. Bisan pag ang akong amahan usa ka polis, ako kanunay nga nagpahinabog mga suliran alang sa akong mga ginikanan. Gibalhog ako sa mga bilanggoan sa batan-on, koreksiyonal nga mga balay sa batan-on, ug kas-a gipriso pa sa mismong presinto nga gitrabahoan sa akong amahan. Dili ko gayod hikalimtan ang iyang pagbun-og kanako niadtong gabhiona! Kadto bastante nga magpabag-o ni bisan kinsang laing tin-edyer sa iyang mga panggawi—apan dili ako.
Milayas ako sa balay, nga migugol sa mga gabii uban sa usa ka amigo o kaha didto sa kalye. Ngadtongadto napriso na usab ako. Nga supak sa kagustohan sa akong amahan, gihikay ni Mama nga ako makagawas. Ang akong mga ginikanan, nga may lima pa ka ubang anak, mihukom nga basin ang akong gikinahanglan mao ang militaryo.
Misulod ako sa armi, ug ang lainlaing programa sa pagbansay nakapausab sa akong panggawi sa makadiyut. Apan unya ako nagiyan sa mga droga, nga nagiyan sa heroina. Ako naasayn sa Fort Bragg, North Carolina, ug sa wala madugay ang akong mga barkada ug ako tig-adto na sa sunodsunod nga lungsod aron mangawat kon unsay gikinahanglan namo sa pagpadayon sa among mga bisyo. Ang mga estorya bahin sa among mga pagpangawat gibalita diha sa mga mantalaan ug sa TV.
Wala madugay ako nakit-an ug gidakop sa mga awtoridad, ug ako gihatagag 30-anyos nga sentensiya nga gihisgotan sa sinugdanan. Sa prisohan ako mirebelde sa mga lagda ug mga latid sulod sa daghang katuigan apan sa kadugayan akong naamgohan nga gisakit ko lang ang akong kaugalingon. Busa misulay ako sa pagsunod sa mga lagda sa paglaom nga mabutang ako sa prisohang minimo ang pagbantay ug maparol.
Human sa napulo ka tuig nga pagkapriso, ako gibutang sa prisohang minimo ang pagbantay, ug wala madugay human niadto, gibutang ako sa programa nga magpatrabaho sa mga priso. Kini nagkahulogan nga makagawas ako sa prisohan sa buntag ug mopauli sa gabii nga walay nagbantay. Usa ka adlaw wala dayon ako makapauli pagkahuman sa trabaho, ug ako gipapahawa sa programa. Bisan pa, ako gitugotan gihapon sa minimo nga pagbantay.
Human sa akong pagkabilanggo sa duolag 11 anyos, ang posibilidad sa akong pagkaparol dili kaayo masanagon. Usa ka igang nga buntag sa Agosto 1985, samtang didto ako sa gawas sa prisohan, mitungha ang higayon sa pagpuga—sa paglayas nga dili mamatikdan. Miadto ako sa balay sa usa ka amigo nga nakauban nako sa prisohan. Human sa pagpahulay ug usa ka gabii ug pag-ilis sa sinina, gihatod niya ako sa sakyanan ngadto sa Washington, D.C., usa ka distansiyang mga 400 kilometros.
Gihukom ko nga dili na gayod mobalik sa prisohan, nga nagpasabot nga kinahanglang molikay ako sa dugang kriminal nga buhat. Sa sinugdan ako nagtrabaho sa inadlaw nga pamuo, sa bisan unsang akong matrabaho. Dayon nakatrabaho ako sa usa ka kompaniya sa elektrisidad. Ngadtongadto, nakakuha akog sertipiko sa pagkatawo nga may laing ngalan—Derek Majette. Ang akong ngalan, dapit-natawhan, kagikan, pamilya—ang tanang maylabot kanako sa maong panahon pulos binakak. Akong gibati nga luwas ako basta walay makaila kanako. Ako nagkinabuhi sa ingon sa tulo ka tuig sulod ug palibot sa Washington, D.C.
Pagkahibalag sa mga Saksi ni Jehova
Usa ka gabii, duha ka hinlog-pamiste nga mga batan-ong lalaki mianha sa akong apartment. Sila nakigsulti kanako mahitungod sa Bibliya, nagbilin ug libro, ug misaad nga mobalik. Ugaling, ako mibalhin ngadto sa laing apartment ug wala ko na sila igkita pag-usab. Unya, usa ka buntag una pa sa trabaho, mihapit ako sa usa ka dapit aron mangape ug nahibalag ang duha ka dalaga nga nangutana kanako kon mainteres ba ako sa magasing Bantayanang Torre. Midawat akog usa, ug sa kada buntag human niadto kining mga bayhana makigkita ug makigsulti kanako bahin sa Bibliya.
Bisan pag ang pakig-estorya sa kanunay kadiyut ra, ang akong interes sa gipanulti sa mga dalaga mitubo sa punto nga gipanan-aw ko kada buntag nga makigkita sa maong mga dalaga, si Cynthia ug Jeanette. Ngadtongadto nakaila nako ang ubang mga Saksi ni Jehova nga nagsangyaw sayo sa buntag. Sila midapit kanako nga motambong sa tigom sa Kingdom Hall. Ako matahapon, apan ako midawat.
Samtang ako naglingkod nga namati sa pakigpulong niadtong hapona, kadto ang unang panahong ako nakadungog nga gisaysay ang kasulatan sa tin-aw kaayong paagi. Ako nagpabilin alang sa pagtuon sa Bibliya nga gigamit Ang Bantayanang Torre ug nasayrang ako makaambit pinaagi sa pagtubag sa mga pangutana. Gihatag ko ang una kong komento, ug human sa tigom miuyon ako sa pagtuon sa Bibliya uban sa usa sa mga ansiano sa kongregasyon.
Sa wala madugay miuswag ang akong kahibalo sa Bibliya. Ug labawng hinungdanon, gipabilhan ko ang mga kamatuoran nga akong gitun-an. Ako dili na tagbaw sa akong kinabuhi. Ako mibati na nga sad-an bahin sa mga bakak nga gisulti ko niadtong mga tawhana nga sa maong panahon ako nang mga higala. Ako nagpadayon sa pagtuon, kay naghunahuna nga ako makalingkawas ra basta walay nasayod sa kamatuoran bahin kanako. Apan unya ang akong magtutudlo sa Bibliya misugod sa paghisgot sa pagpakigbahin sa balay-balay nga ministeryo.
Sa maomaong panahon may nahitabo nga nagpahibalo kanako nga ang pag-apil sa ministeryo, o bisan unsang ingong kalihokan, maoy imposible gawas kon may himoon ako sa akong kahimtang. Ako nagtubil ug gasolina sa akong kotse sa dihang may miduol sa akong likod ug gibaklid ang akong mga bukton sa akong likod. Gikulbaan ako pag-ayo! Abi nakog sa kataposan nasakpan na ako sa mga polis. Nahuwasan ako pag-ayo sa dihang misangpot nga kadto kanhi ko diayng barkada sa prisohan! Kay wala masayod nga ako nakapuga, siya mipadayon pagtawag kanako pinaagi sa akong tinuod nga ngalan ug pagsuknag daghang pangutana.
Ako wala gayod mahadlok sa ingon niadto sukad sa adlaw nga ako mipuga. Apan unya ako natukmod nga mamalandong sa akong kahimtang. Pananglit kon ako mamalaybalay ug may mobukas sa pultahan nga nakaila kanako? Unsaon nako paggawas diha sa pag-alagad ni Jehova ug pagsulti sa kamatuoran sa dihang nagkinabuhi man ako sa kabakakan? Unsay akong buhaton? Magpadayon sa pagtuon ug pagkinabuhi sa kabakakan, o mohunong sa pagtuon ug mobalhin? Makalilibog kaayo kadto nga kinahanglan nga ako molakaw sa makadiyut ug mamalandong.
Paghimog Desisyon
Mibiyahe ako. Ang hataas malinawong pagmaneho mao gayod ang akong gikinahanglan aron makarelaks, mamalandong, ug mohangyo kang Jehova nga tabangan ako sa paghukom kon unsay buhaton. Diha na lang sa ako nagbiyahe pabalik sa Washington, D.C., nga gihimo ko ang akong desisyon—mohunong sa pagbakak ug isulti lamang ang tinuod. Apan kadto dili gayod sayon nga buhaton. Sanglit kaila ko na kaayo si Cynthia, siya ang akong gisumbongan. Gipatin-aw niya nga kinahanglang tul-iron ko ang kahimtang sa atubangan ni Jehova. Misugyot siya nga ako makigsulti sa mga ansiano.
Nasayod ako nga siya husto, ug ako miuyon. Apan sanglit wala ako makatino kon unsay kinahanglang akong buhaton sa legal nga paagi, giteleponohan ko ang usa ka lokal nga abogado ug gisaysay ang akong kahimtang. Siya mitambag kanako nga makigsulti sa usa ka abogado sa North Carolina, sanglit siya ang mahibalo sa mga paagi alang nianang estadoha. Busa ako mibiyahe paingon sa habagatan aron makakuhag kasayoran bahin sa usa ka abogado.
Sa pag-abot nako sa Raleigh, North Carolina, ako mipaingon sa prisohan, nga nahimutang sa usa sa dagkong mga karsada. Ako mihunong, ug milingkod lamang ug mitan-aw sa habog nga alambreng alad, sa armadong mga guwardiya didto sa mga torre sa prisohan, ug sa mga priso nga naglakawlakaw sulod sa alad. Ako sama niana nga priso sulod sa 11 ka dugay nga katuigan! Dili kadto sayon nga desisyon.
Bisan pa niana, giusisa ko ang direktoryo sa telepono ug mipilig usa ka abogado. Ako mitawag ug mihatag kaniya sa samang impormasyon nga akong nahatag sa unang abogado nga akong gikaestorya. Wala siyay daghang pangutana. Gisultihan lang niya ako kon pilay iyang ipabayad ug kon ako andam na ako motawag kaniya ug siya mohimo sa kasabotan. Sa pagbalik nako sa Washington, D.C., giduaw dayon nako ang akong magtutudlo sa Bibliya.
Siya, iyang asawa, ug ilang anak babaye nahisamag akong pamilya. Busa sa gabii nga ako miadto sa ilang balay, wala dayon ako makatug-an. Apan sa dihang ako nakatug-an na, nahuwasan ako. Sila, sa pagsultig menos, nakuratan. Apan, sa naulian sila sa ilang kakurat, sila mabination kaayo ug mapaluyohon.
Ang sunod butang nga kinahanglang akong buhaton mao ang pagbaton ug salapi nga ibayad sa abogado ug ihukom kon kanus-a ako mosurender ngadto sa mga awtoridad. Akong gihukom ang Marso 1, 1989, nga pila na lang ka semana ang kalayo. Gusto kong mohunong sa trabaho ug pahimuslan ang kataposan nakong mga adlaw sa kagawasan, apan dili ako makahunong kay gikinahanglan ko ang kuwarta nga ibayad sa abogado.
Nakahunahuna ako nga kataw-anan nga ako mipuga sa prisohan ug karon ako nagtigom ug kuwarta aron makabalik. May panahong miabot ang hunahuna nga kalimtan lang ang tanan ug molakaw. Apan sa wala madugay, ang Marso 1 miabot na. Ang akong magtutudlo ug lain pa sa iyang mga estudyante sa Bibliya mikuyog kanako ngadto sa Raleigh. Kami miadto sa bupete sa abogado ug naghisgot sa mga sumbong nga tungod niadto ako napriso, sa gitas-on sa akong sentensiya, ug kon nganong andam ako nga mosurender. Unya ang abogado mitelepono sa opisina sa mahistrado alang sa impormasyon bahin sa kon asa ako moadto. Iyang nasayran nga ang mahistrado makadala dayon nako balik sa prisohan.
Ako wala magplano nga mobalik sa ingon ka dali. Ako naghunahuna nga kami moadto lamang aron makigsulti sa abogado ug ako mosurender sa sunod adlaw. Apan karon, kay nahimo na ang desisyon, kaming upat mipadulong sa prisohan. Ako mahinumdom nga naghunahuna sa akong kaugalingon, ‘Tinuod bang nagakahitabo kini?’ Ang sunod nga akong nasayran, kami didto na sa atubangang mga ganghaan ug namati sa abogado nga nagpatin-aw ngadto sa guwardiya kon kinsa ako.
Balik sa Prisohan
Sa pagbukas sa mga ganghaan, ako nasayod nga panahon na kadto nga manamilit. Naglamanohay kami sa akong abogado. Dayon ang akong magtutudlo, akong kaubang estudyante, ug ako naggakos. Sa didto na ako sa pikas nga bahin sa ganghaan, ako giposasan ug gikuyogan paingon sa usa ka dapit diin ang personal kong sinina gihubo ilis sa uniporme sa prisohan. Akong nabatonan ang numero sa prisohan nga 21052-OS, ang samang numero nga akong nabatonan sa nangagi.
Ang prisohan maoy yunit nga minimo ug bantay, busa sulod sa usa ka oras ako gidala ngadto sa bartolinahan. Gitugotan lang ako sa paghupot sa akong Bibliya ug sa librong Ikaw Mabuhing Walay Kataposan sa Paraiso sa Yuta. Gibutang ako taliwala sa mga priso diin ako nakaila ug mga lalaki nga kaila nako latas sa katuigan. Abi nila nga ako nadakpan, apan sa gisaysay ko nga mibalik akong kinabubut-on kay buot kong mahimong usa sa mga Saksi ni Jehova, silang tanan miingon nga kadto ang labing binuang nga butang nga ilang nadungog sukad.
Usa sa kataposang mga butang nga giingon kanako sa akong magtutudlo mao: “Ayaw gayod ug hunong sa pagtuon.” Busa, kadaghanan sa akong panahon gigugol sa pagbasa sa Bibliya, sa akong librong Mabuhing Walay Kataposan, ug pagsulat ngadto sa mga higala sa among dapit nga nasayod kon unsay nahitabo kanako. Apil sa mga Saksi nga akong gisulatan mao si Jerome ug ang iyang asawa, si Arlene. Ang akong sulat mubo, pila lang ka pulong sa pagpasalamat ug mga pahayag sa akong gibati mahitungod sa panahong akong nagugol kauban sa mga Saksi ni Jehova.
Sa wala madugay si Jerome mibalos nga nangayog permiso nga gamiton ang akong sulat diha sa usa ka pakigpulong nga iyang ipahayag sa usa ka asembliya sirkito sa mga Saksi ni Jehova. Miuyon ako apan wala akoy ideya bahin sa sangpotanan. Pila ra ka Saksi ang nasayod sa akong kagikan. Busa, pagkadakong katingala alang sa daghan sa dihang, human basaha ni Jerome ang akong sulat ug ipahibalo ang tinuod nakong ngalan, nga Brian E. Garner, siya miingon, “Alias Derek Majette!” Dayon ako na usab ang natingala. Ang mga sulat sa pagdasig nagsugod pagbaha gikan sa mga igsoong lalaki ug babaye—dili lang gikan sa mga taga-Petworth nga Kongregasyon diin ako nagtambong ug mga tigom kondili gikan usab sa mga tawo sa ubang mga kongregasyon.
Sa wala madugay gibalhin ako gikan sa Sentral nga Prisohan ngadto sa usa ka yunit nga kasarangan ang bantay sa Lillington, North Carolina. Sa dihang ako nakapahiluna na, ako nangutana bahin sa relihiyosong mga serbisyo. Sa akong kalipay akong nasayran nga ang mga Saksi ni Jehova nagdumalag mga tigom matag Miyerkoles sa gabii diha sa mga klasehanan sa prisohan. Dili gayod ako malimot sa gipakitang gugma, gihatag nga pagpaluyo, ug paningkamot nga gihimo sa pagtabang dili lamang kanako kondili kang bisan kinsa nga buot makakat-on sa mga kamatuoran sa Bibliya sa maong prisohan. Sa pagkahibalo nga nakatuon na ako sa nangagi, usa sa mga ansianong nagdumala sa mga tigom sa prisohan mipadayon gilayon sa pagtuon uban kanako kon diin ako mihunong.
Gihunahunaang Iparol
Ang ubay-ubayng bulan milabay, ug unya ang balita miabot nga makigkita ako sa opisyales sa parol. Bisan pag ako nakapuga ug bag-o pang nabalik, gipangayo sa balaod nga moatubang ako sa opisyales nga moparol aron pagrepaso o labing menos makabalita nga gitun-an nila ang akong kaso. Gipahibalo nako ang akong mga higala nga ako gihunahunaang iparol. Ang mga sulat misugod na usab sa pagbaha, dili ngari kanako, kondili ngadto sa opisyales nga moparol.
Niadtong Oktubre 1989, nabalitaan nako gikan sa hunta sa parol nga girepaso na ang akong kaso. Naghinamhinam na ako. Apan sa adlaw nga ang mga membro sa hunta moabot, walay usang miabot. Ni may balita kon kanus-a sila moabot. Nahigawad ako kaayo, apan wala ako mohunong sa akong mga pag-ampo kang Jehova. Pila ka semana sa ulahi, sa Nobyembre 8, duha ka laing lalaki ug ako gipahibalo nga ang mga membro sa hunta sa parol nanganha sa prisohan ug ako ang unang tawgon.
Sa pagsulod nako sa opisina, akong namatikdan ang duha ka polder nga punog papeles. Ang usa mao ang akong payl nga may petsa pang 1974. Wala ako makaseguro kon unsay sulod sa lain. Human sa pagpakigsulti kanako sa pipila ka butang bahin sa akong kaso, usa ka membro sa hunta sa parol nagbukas sa laing polder. Didto ang dinosenang sulat nga gisulat bahin kanako. Ang komite gustong mahibalo kon sa unsang paagi akong nailhan ang labihan ka daghang tawo human ako makapuga sa prisohan. Busa sa mubo giasoy nako ang akong kasinatian uban sa mga Saksi ni Jehova. Dayon ako gihangyo nga mogula sa opisina.
Kagawasan ug Bag-ong Kinabuhi
Sa gitawag ako pagbalik, ako gipahibalo nga ang hunta mibotar pabor sa “Dihadihang Kondisyonal nga Pagkagawas.” Labihan nakong lipaya. Human lang sa siyam ka bulan sa prisohan, pagawason na ako! Gidangtag dugaydugay ang pagproseso sa papeles, mao nga sa Nobyembre 22, 1989, milakaw ako—dili kinahanglang modalagan ako niadtong panahona—sa paggawas sa prisohan.
Niadtong Oktubre 27, 1990, walay tuig human sa akong pagkagawas, ako nagpasimbolo sa akong pahinungod kang Jehova nga Diyos pinaagi sa bawtismo sa tubig. Ako karon malipayong nagaalagad kang Jehova sa Washington, D.C., ingong ministeryal nga alagad. Sa Hunyo 27, 1992, si Cynthia Adams ug ako nagminyo.
Ako nagpasalamat kang Jehova, sa akong asawa ug sa iyang pamilya, ug sa tanang igsoong lalaki ug babaye nga mitabang kanako aron mahimong bahin sa mahigugmaon kaayong tibuok-kalibotang organisasyon.—Sumala sa giasoy ni Brian E. Garner.
[Hulagway sa panid 13]
Ang prisohan diin gigugol nako ang 11 ka dugayng katuigan
[Hulagway sa panid 15]
Uban sa akong asawa, si Cynthia