Unsay Paglaom Alang sa Namatay nga mga Minahal?
“Kon ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab?” nangutana ang tawong si Job kanhi. (Job 14:14, King James Version) Tingali, ikaw, usab, nahibulong niini. Unsay imong bation kon ikaw mahibalong ang pakighiusa sa imong mga minahal posible dinhi mismo sa yuta ubos sa labing maayong mga kahimtang?
Aw, ang Bibliya nagasaad: “Ang inyong mga patay mabuhi. . . . Sila mobangon.” Ug ang Bibliya nagaingon usab: “Ang mga matarong mismo magapanunod sa yuta, ug sila magapuyo niini sa walay kataposan.”—Isaias 26:19; Salmo 37:29.
Aron kita makasalig gayod nianang mga saara, kinahanglang atong matubag ang pila ka pangunang pangutana: Nganong ang mga tawo mamatay? Hain ang mga patay? Ug sa unsang paagi atong matino nga sila mabuhi pag-usab?
Kamatayon, ug Kon Unsay Mahitabo Dihang Kita Mamatay
Ginatin-aw sa Bibliya nga dili tuyo sa Diyos sa sinugdan nga ang mga tawo mamatay. Iyang gilalang ang unang tawhanong magtiayon, si Adan ug Eva, gibutang sila sa usa ka yutan-ong paraiso nga gitawag Eden, ug gisugo sila nga magbaton ug mga anak ug magpakaylap sa ilang Paraisong pinuy-anan sa tibuok yuta. Sila mamatay lamang kon ilang supakon ang iyang mga sugo.—Genesis 1:28; 2:15-17.
Kay wala magpabili sa kalulot sa Diyos, si Adan ug Eva misupak ug gipabayad sa gibaod nga silot. “Ikaw mobalik sa yuta,” giingnan sa Diyos si Adan, “kay gikan niana ikaw gikuha. Kay abog ka ug sa abog ka mobalik.” (Genesis 3:19) Sa wala pa siya malalang si Adan wala maglungtad; siya abog. Ug tungod sa iyang pagkamasupilon, o sala, si Adan gisilotan nga mobalik sa abog, ngadto sa kahimtang sa pagkawala maglungtad.
Sa ingon ang kamatayon maoy pagkawalay kinabuhi. Ang Bibliya nagapaila sa kalainan: “Ang bayad sa sala mao ang kamatayon, apan ang gasa nga ginahatag sa Diyos mao ang kinabuhing walay kataposan.” (Roma 6:23) Sa pagpakita nga ang kamatayon mao ang kahimtang sa bug-os nga pagkawalay hunahuna, ang Bibliya nagaingon: “Kay ang mga buhi nasayod nga sila mamatay; apan mahitungod sa mga patay, sila dili mahibalo sa bisan unsa.” (Ecclesiastes 9:5) Dihang mamatay ang usa ka tawo, ang Bibliya nagatin-aw: “Ang iyang espiritu mogula, sa iyang yuta siya mobalik; nianang adlawa mahanaw ang iyang mga hunahuna.”—Salmo 146:3, 4.
Ugaling, sanglit si Adan ug Eva lamang ang misupak niadtong sugo sa Eden, nganong kitang tanan mamatay? Tungod kay kitang tanan natawo tapos sa pagsupil ni Adan, ug mao nga kitang tanan nakapanunod sa sala ug kamatayon gikan kaniya. Sumala sa ginasaysay sa Bibliya: “Pinaagi sa usa ka tawo [Adan], ang sala misulod sa kalibotan ug ang kamatayon pinaagi sa sala, ug sa ingon ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang tawo.”—Roma 5:12; Job 14:4.
Apan tingali may mangutana: ‘Dili ba ang mga tawo may dili-mamatay nga kalag nga magpadayong buhi tapos sa pagkamatay?’ Daghan ang nagtudlo niini, nga nag-ingon pang ang kamatayon mao ang ganghaan ngadto sa laing kinabuhi. Apan kanang ideyaha dili gikan sa Bibliya. Hinunoa, ang Pulong sa Diyos nagatudlong ikaw maoy usa ka kalag, nga ang imong kalag mao gayod ikaw, uban sa tanan nimong lawasnon ug mental nga mga hiyas. (Genesis 2:7; Jeremias 2:34; Proverbio 2:10) Gawas pa, ang Bibliya nagaingon: “Ang kalag nga makasala—kini mismo mamatay.” (Ezekiel 18:4) Ang Bibliya wala gayod magtudlo nga ang tawo dunay dili-mamatay nga kalag nga magpadayong buhi inigkamatay sa lawas.
Kon sa Unsang Paagi ang mga Tawo Mabuhi Pag-usab
Tapos sa pagsulod sa sala ug kamatayon sa kalibotan, gipadayag sa Diyos nga iyang katuyoan nga ang mga patay ibalik sa kinabuhi pinaagi sa pagkabanhaw. Sa ingon ang Bibliya nagasaysay: “Si Abraham . . . nag-isip nga ang Diyos arang makabanhaw [sa iyang anak si Isaac] gikan sa mga patay.” (Hebreohanon 11:17-19) Ang pagsalig ni Abraham wala masayop pagkabutang, kay ang Bibliya nagaingon mahitungod sa Makagagahom sa Tanan: “Siya usa ka Diyos, dili sa mga patay, kondili sa mga buhi, kay silang tanan buhi alang kaniya.”—Lucas 20:37, 38.
Oo, ang Diyos nga Makagagahom sa Tanan dili lamang may gahom kondili may tinguha usab sa pagbanhaw sa mga tawo nga buot niyang banhawon. Si Jesu-Kristo mismo miingon: “Ayaw kahibulong niini, tungod kay ang takna nagasingabot nga ang tanang atua sa handumanang lubnganan makadungog sa iyang tingog ug manggula.”—Juan 5:28, 29; Buhat 24:15.
Wala madugay tapos sa pagsulti niini, nahibalag ni Jesus ang panon sa mga tawong may igalubong nga nanggula sa Israelinhong siyudad sa Nain. Ang patay nga batan-ong lalaki mao ang bugtong anak sa usa ka babayeng balo. Sa pagkakita sa dako niyang kaguol, si Jesus giabot ug kaluoy. Busa, nga misulti sa minatay, siya mimando: “Dong, ako magaingon kanimo, Bumangon ka!” Ug ang batan-ong lalaki milingkod, ug si Jesus mihatag kaniya ngadto sa iyang inahan.—Lucas 7:11-17.
Sama sa kahimtang niadtong babayeng balo, may dakong kalipay usab sa miduaw si Jesus sa balay ni Jairo, usa ka magdudumala sa Hudiyonhong sinagoga. Namatay ang iyang 12-anyos nga batang babaye. Apan sa pag-abot ni Jesus sa balay ni Jairo, siya miadto sa patayng bata ug miingon: “Inday, bumangon ka!” Ug siya mibangon!—Lucas 8:40-56.
Sa ulahi, ang higala ni Jesus nga si Lasaro namatay. Sa pag-abot ni Jesus sa iyang balay, si Lasaro upat na ka adlawng patay. Bisan tuod naguol sa labihan, ang iyang igsoong si Marta mipahayag sa paglaom, nga miingon: “Ako nahibalo nga siya mobangon sa pagkabanhaw sa kataposang adlaw.” Apan si Jesus miadto sa lubong, mimando nga kuhaon ang bato, ug mitawag: “Lasaro, gumula ka!” Ug siya migula!—Juan 11:11-44.
Karon hunahunaa kini: Unsa ang kahimtang ni Lasaro niadtong upat ka adlaw nga siya patay? Si Lasaro walay gisulti mahitungod sa pagkadidto sa langit sa kahimayaan o sa impiyerno sa kasakitan, nga tinong iya untang himoon kon nahiadto pa siya didto. Wala, si Lasaro bug-os walay hunahuna samtang siya namatay ug magpabilin untang ingon hangtod “sa pagkabanhaw sa kataposang adlaw” kon wala pa banhawa ni Jesus niadtong panahona.
Tinuod nga kadtong mga milagro ni Jesus temporaryo lamag kaayohan, sanglit kadtong iyang gibanhaw namatay pag-usab. Bisan pa niana, iyang gihatag ang pamatuod 1,900 ka tuig kanhi nga, pinaagi sa gahom sa Diyos, ang mga patay mabuhi gayod pag-usab! Busa pinaagi sa iyang mga milagro gipakita ni Jesus sa gamayng paagi kon unsay mahitabo sa yuta ilalom sa Gingharian sa Diyos.
Dihang Mamatay ang Usa ka Minahal
Kon moatake ang kaawayng kamatayon, ang imong kaguol mahimong dako, bisan pag tingali nagalaom ka sa pagkabanhaw. Si Abraham nagtuo nga ang iyang asawa mabuhi pag-usab, bisan pa niana atong mabasa nga “si Abraham nagbalata tungod kang Sara ug naghilak tungod kaniya.” (Genesis 23:2) Ug komosta si Jesus? Sa namatay si Lasaro, siya “miagulo sa espiritu ug nasamok,” ug sa wala madugay tapos niadto siya “mihilak.” (Juan 11:33, 35) Busa, kon mamatay ang usang imong minahal, ang paghilak dili pagpadayag sa kahuyang.
Kon mamatay ang usa ka anak, kana masakit ilabina sa inahan. Busa ang Bibliya nagaila sa sakit nga kaguol nga mahimong bation sa inahan. (2 Hari 4:27) Hinuon, kana lisod usab alang sa nagbalatang amahan. “Maayo pa unta kong ako ang namatay sa imong dapit,” mibakho si Haring David dihang namatay ang iyang anak si Absalom.—2 Samuel 18:33.
Bisan pa niana, kay ikaw may pagsalig sa pagkabanhaw, ang imong kaguol dili kay magpadayon. Sumala sa ginaingon sa Bibliya, kamo “dili managsubo ingon usab sa uban nga walay paglaom.” (1 Tesalonica 4:13) Hinuon, magpaduol sa Diyos sa pag-ampo, ug ang Bibliya nagasaad nga “siya mismo magalig-on kanimo.”—Salmo 55:22.
Gawas kon ipaila, ang tanang kinutlo sa Bibliya maoy gikan sa New World Translation of the Holy Scriptures.